інсцэні́раваць

(ад ін- + сцэна)

1) надаваць літаратурнаму твору сцэнічную форму (напр. і. раман);

2) перан. прытворна рабіць што-н. з намерам выдаць яго за сапраўднае (напр. і. вяселле).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтэнсі́ўны

(п.-лац. intensivus, ад лац. intensio = напружанне)

1) узмоцнены, напружаны; які дае высокую прадукцыйнасць (напр. і-ае развіццё жывёлагадоўлі); проціл. экстэнсіўны;

2) перан. яскравы, насычаны (пра колер).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

казуі́ст

(фр. casuiste < ісп. casuista, ад лац. casus = выпадак)

1) юрыст, вопытны ў разборы заблытаных, складаных судовых спраў;

2) перан. асоба, якая ўмее адстойваць заблытаныя або фальшывыя палажэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камандзі́р

(рус. командир, фр. commandeur)

1) начальнік вайсковай часці, падраздзялення, ваеннага судна і інш. ;

2) перан. старшы ў якой-н. грамадзянскай групе (напр. к. дружыны, к. будаўнічага атрада).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каро́на

(польск. korona, ад лац. corona)

1) каштоўны галаўны ўбор — сімвал улады манарха;

2) перан. улада манарха (прыняць карону);

3) светлы арэол вакол Сонца, бачны ў час зацьмення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

квіпракво́

(лац. qui рго quo = літар. хто замест каго)

непаразуменне, што ўзнікла ў выніку таго, што адна асоба, паняцце, рэч прынята за другую;

2) перан. блытаніна, неверагодная прыгода.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

клан

(англ. clan, ад кельц. clann)

1) радавая абшчына, род (першапачаткова ў кельцкіх народаў);

2) перан. замкнутая група людзей, звязаных якімі-н. агульным інтарэсамі (эканамічнымі, дзелавымі і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кляймо́

(с.-н.-ням. kleinôe)

1) знак (пячатка), які ставяць на вырабах, таварах, а таксама прылада, якой гэта робяць;

2) перан. знак, сведчанне чаго-н. (напр. ганебнае к).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лаві́раваць

(ням. Lavieren)

1) плысці на парусным судне супраць ветру па ломанай лініі; рухацца зігзагамі, каб абмінуць перашкоды;

2) перан. спрытна прыстасоўвацца да абставін, ухіляцца ад прамых дзеянняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

літа́нне

(лац. litania, ад гр. litaneia)

1) малітва ў католікаў, у якой звяртаюцца да бога або святых з просьбай аб заступніцтве;

2) перан. доўгае манатоннае пералічванне чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)