Verbum

анлайнавы слоўнік

паўстава́ць, паўста́ць

1. (пачаць паўстанне) éinen Áufstand begínnen* (супраць каго-н gégen A);

2. (на абарону) sich erhében* (супраць каго-н gégen A);

уве́сь наро́д паўста́ў су́праць захо́пнікаў das gánze Volk erhób sich gégen die Éindringlinge; (абурацца) sich empören (супраць каго-н gégen A);

3. перан (узнікаць, з’явіцца) áufkommen* vi (s), entstéhen* vi (s), in Erschéinung tréten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

úmkehren

vi (s) паваро́чваць наза́д; перан. адступі́цца, пада́цца наза́д, адрачы́ся

1) пераваро́чваць, вываро́чваць

die Hand ~ — павярну́ць руку́ дало́нню ўве́рх

2) перан. перавярну́ць, прыве́сці ў беспара́дак

das gánze Haus ~ — перавярну́ць уве́сь дом уве́рх дном

(sich) пераваро́чвацца, паваро́чвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

all

1) уве́сь

vor ~em — перш за ўсё

~es Gúte! — усяго́ до́брага!

in ~er Frühe — спазара́нку

auf ~e Fälle — на ўся́кі вы́падак

das Geld ist ~e — гро́шы ко́нчыліся

2) ко́жны

~ und jéder — пе́ршы – ле́пшы

~ e zwei Minúten — ко́жныя дзве хвілі́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

збе́гчы сов., в разн. знач. сбежа́ть; (исчезнуть тайком, совершить побег — ещё) убежа́ть;

з. з гары́ — сбежа́ть с горы́;

з. з заня́ткаў — сбежа́ть (убежа́ть) с заня́тий;

усме́шка ~гла з тва́ру — улы́бка сбежа́ла с лица́;

уве́сь на́кіп збег — вся на́кипь сбежа́ла;

вада́ ~гла ў кана́ву — вода́ сбежа́ла в кана́ву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пра..., прыстаўка.

I. Утварае дзеясловы са знач.:

1) дзеяння, накіраванага праз што-н., напр.: прабіць, прагрызці, працячы;

2) дзеяння, якое распаўсюджваецца з усёй паўнатой на ўвесь прадмет, напр.: праварыць, прагрэць, прасаліць;

3) руху ў прасторы міма чаго-н., напр.: прабегчы, праехаць;

4) поўнай закончанасці, вычарпанасці дзеяння, напр.: праспяваць, пранумараваць, прайсціся;

5) дзеяння, якое ажыццяўляецца ў адзін прыём (пераважна пра гучанне), напр.: прапішчаць, прамяўкаць, прабарабаніць;

6) дзеяння, якое развіваецца ва ўсім аб’ёме на працягу якога-н. прамежку часу, напр.: праседзець (увесь дзень), прахварэць, прамучыцца (які-н. час), праблукаць;

7) дзеяння, у выніку якога нанесена шкода, страта, напр.: празяваць, прагуляць, прагандлявацца.

II. Утварае:

1) назоўнікі і прыметнікі са знач. першапачатковы, найбольш старажытны, напр.: прарадзіма, праславянскі;

2) прыметнікі, якія абазначаюць высокую, найвышэйшую ступень якасці, напр.: прамудры, праславуты.

III. Утварае назоўнікі і прыметнікі са знач. прыхільнік каго-, чаго-н., які дзейнічае ў чыіх-н. інтарэсах, напр.: праімперыялістычны, прафашыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зрасці́ся, ‑стуся, ‑сцешся, ‑сцецца; пр. зросся, зраслася, ‑лося; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Злучыцца, утвараючы адно цэлае ў працэсе росту. Бровы зрасліся. Арэхі зрасліся. Агуркі зрасліся. // Набыць ранейшы стан у працэсе зажывання (пра зламаную косць, краі раны і пад.). Косці зрасліся. □ Усе пасечаныя часткі [цела Тром-сына] зрасліся! Якімовіч.

2. перан. Непарыўна злучыцца; зблізіцца, зжыцца з кім‑, чым‑н. [Змітрок] увесь нібы зросся са станком, стаў нейкай галоўнай яго часткай. Ваданосаў. Лабановіч.. моцна зросся з зямлёю і жыццём, любіў гэтае жыццё, на парозе якога ён стаяў і росквіт якога для яго толькі што зачынаўся. Колас.