падкіслі́цца, ‑ліцца; зак.

Разм. Стаць, зрабіцца кіслым. Квас падкісліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсква́рыцца, ‑рыцца; зак.

Скварачыся, стаць гатовым. Сала добра падскварылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакудла́ціцца, ‑ціцца; зак.

Разм. Стаць кудлатым; узлахмаціцца. Пакудлацілася кудзеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палаталізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

Спец. Стаць (станавіцца) палатальным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагарчэ́ць, ‑эе; зак.

Разм. Стаць, зрабіцца больш горкім, гарчэйшым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натачы́цца, ‑точыцца; зак.

Стаць наточаным, вострым. Нож добра натачыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпляска́цца, ‑плешчацца; зак.

Стаць плоскім, прыбіцца, прыгнуцца. Зямля прыпляскалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парыхле́ць, ‑ее; зак.

Зрабіцца, стаць рыхлым, рыхлейшым. Снег парыхлеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атлусце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць прыкметна тлустым, разбыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абеззяме́лець, ‑лею, ‑лееш, ‑лее; зак.

Страціць зямлю, стаць беззямельным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)