глебазна́вец, ‑наўца, м.

Спецыяліст у галіне глебазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грамадазна́вец, ‑знаўца, м.

Спецыяліст у галіне грамадазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаапера́тар, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне гуказапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветэрына́р, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне ветэрынарыі.

[Лац. veterinarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вівісе́ктар, ‑а, м.

Спецыяліст, які робіць вівісекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вірусо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне вірусалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вулкано́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне вулканалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіяно́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне акіянаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіяно́лаг, ‑а, ж.

Спецыяліст у галіне акіяналогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акушэ́р, ‑а, м.

Урач, спецыяліст па акушэрству.

[Фр. accoucheur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)