выкру́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выкруціцца.

2. Разм. пагард. Круціцца; прыхарошвацца. Адэля ў бакоўцы заўзята выкручвалася перад люстэркам. Броўка.

3. Зал. да выкручваць.

•••

Выкручвацца вужом перад кім — а) падманам, хітрасцю старацца выйсці з цяжкага становішча; б) тое, што і віцца вужакай (гл. віцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казыры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

Разм. Ганарыста паводзіць сябе перад кім‑н.; фанабэрыцца, выхваляцца. Хлопчыкі трохі казырыліся, рабілі выгляд, што да заўваг .. [Кацярыны Іванаўны] абыякавыя, дурэлі, але ўсё-такі не абсмейвалі. Лось. Барбутовіч проста застрашваў яго, каб дзядзька не надта казырыўся перад ім і на згоду пайшоў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляры́на, ‑ы, ж.

1. Кароткая круглая накідка на плечы, часам з капюшонам. Вось важна [пераступіў] парог нейкі казначэйскі чыноўнік у шырокай палярыне. Гартны.

2. Вялікі круглы каўнер. Перад аналоем стаялі Максім з Верай, а за аналойчыкам, перад маладымі — айцец Ігнат у чорнай сутане з белай палярынай. Машара.

[Фр. pélerine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зата́нна, прысл.

Разм. За невысокую цану; дзешава, танна. Кастусь прадаў свайго каня перад самым вечарам, вельмі затанна. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’..., прыстаўка (гл. с...).

Ужываецца замест «с...» перад галоснымі «е», «ё», «я», напрыклад: з’есці, з’ехацца, з’ёлкнуць, з’явіцца, з’яднацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ад’..., прыстаўка (гл. ад...).

Ужываецца замест «ад...» перад ётавымі галоснымі: «е», «ё», «я», напрыклад: ад’ехаць, ад’есціся, ад’язджаць, ад’ядацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінематаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак. і незак., што.

Знімаць, фатаграфаваць людзей, прадметы і пад. на экране перад гледачамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́кан, ‑а, м.

Абалонка з шаўковай тонкай ніці, якой абмотвае сябе вусень перад ператварэннем у кукалку. Шаўкавічны кокан.

[Фр. cocon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кровападцёк, ‑у, м.

Падскурнае кровазліццё, выкліканае ўдарам і пад. Перад яе вачамі мільгануў апухлы, з кровападцёкамі твар. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міс,

Назва незамужняй жанчыны і форма звароту да яе ў Англіі, Амерыцы (звычайна ставіцца перад прозвішчам або імем).

[Англ. miss.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)