характро́н

[ад гр. charak(ter) = знак, адлюстраванне + -трон]

электронна-прамянёвая трубка, якая выкарыстоўваецца для вывядзення інфармацыі з вылічальных машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

характэ́рны

(ад гр. charakter = знак, рыса)

1) які мае рэзка выражаныя асаблівасці;

2) уласцівы толькі дадзенаму прадмету або асобе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ку́кіш, ‑а, м.

Разм. Складзеная ў кулак рука з прасунутым вялікім пальцам паміж указальным і сярэднім як грубы жэст у знак здзеку, пагардлівай адмовы; фіга.

•••

Кукіш з’есці гл. з’есці.

Кукіш з маслам — зусім нічога (не даць, не зарабіць, не атрымаць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе іронію, выражае іронію. Іранічны позірк. Іранічная ўсмешка. Іранічны сэнс. □ Праніклівы Ёсіп прадчуваў нешта нядобрае ў адначаснай грубасці і гэтай іранічнай ласкавасці Аніса. Дуброўскі. Мікіта не заўважыў іранічнага тону і палічыў бацькаў адказ за добры знак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́ціна, ‑ы, ж.

Знак, пастаўлены для выдзялення чаго‑н., указання на што‑н.; метка. [Дзед] спакойны, бо ніхто не адважыцца выкапаць дрэўца без адмеціны. Асіпенка. // След ад чаго‑н. Кулі прасвірчэлі ў паветры, слізганулі па насціле моста, упляміўшы яго белымі рванымі адмецінамі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́каць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Часта ўжываць слова «так»; гаварыць слова «так» як пацвярджальны адказ на што‑н., як знак увагі да слоў субяседніка. — Так, так, — такаў Громаў. Лупсякоў.

та́каць ​2, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і тахкаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейбл

(англ. label)

фірменны знак, этыкетка на адзенні (від таварнага знака, які мае таксама дэкаратыўнае значэнне).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

vestige

[ˈvestɪdʒ]

n.

сьлед -у m., рэ́шткі pl.; прыкме́та f., знак

not a vestige of evidence — анія́кага до́ваду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

emblem

[ˈembləm]

n.

1) знак, сы́мбаль

The dove is an emblem of peace — Го́луб — сы́мбаль мі́ру

2) эмбле́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foreshadow

[fɔrˈʃædoʊ]

1.

v.t.

быць перасьцяро́гай; за́гадзя пака́зваць, прадка́зваць

2.

n.

прыме́та f., знак -у m.; прадве́сьце n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)