employ [ɪmˈplɔɪ] v.
1. найма́ць, дава́ць рабо́ту;
The factory employs 500 men. На фабрыцы працуе 500 рабочых.
2. скарысто́ўваць, ужыва́ць;
He employed a new method. Ён ужыў новы метад.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nickname2 [ˈnɪkneɪm] v. дава́ць мяну́шку, празыва́ць;
Philip’s friends nicknamed him “Snail” because he was so sluggish. Сябры пра звалі Філіпа Смаўжом за тое, што ён быў вельмі марудлівы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
promise1 [ˈprɒmɪs] n.
1. абяца́нне;
give/make a promise дава́ць абяца́нне, абяца́ць;
keep/break a promise выко́нваць/паруша́ць абяца́нне
2. перспекты́ва, надзе́я;
She shows promise. Яна падае надзеі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rank2 [ræŋk] v.
1. класіфікава́ць; дава́ць ацэ́нку, ацэ́ньваць;
rank second займа́ць друго́е ме́сца
2. выстро́йваць у рад/шарэ́нгу;
rank the books on the shelf размяшча́ць кні́гі на палі́цы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
абяца́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. і незак.
1. з інф. Даваць абяцанне што‑н. зрабіць. Крысціна ідзе на спатканне з незнаёмым мужчынам, які абяцаў знайсці ёй працу. Васілевіч. Сам не мае, а другому абяцае. Прыказка. // каго-чаго, каго-што і каму-што. Даваць абяцанне каму‑н. аддаць, перадаць што‑н. у яго распараджэнне. За галаву Ціхана мінскі губернатар абяцаў тады вялікія грошы. Бядуля. Нашы сцежкі сышліся зусім нечакана. Ды я ні разу яшчэ не падумаў, што лёс абяцаў мне не гэтую. Брыль.
2. што і без дап. Выклікаць якія‑н. спадзяванні, падаваць надзеі на што‑н. Глядзеў, ці хіліцца ўніз дым, — Дажджу нішто не абяцала. Колас. Я хапаўся за ўсякую думку, якая магла абяцаць які-небудзь ратунак. Якімовіч.
•••
Абяцаць залатыя горы — вельмі многа абяцаць, не клапоцячыся аб выкананні абяцанага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́ра, ‑ы, ж.
1. Упэўненасць у чым‑н., у здзяйсненні, ажыццяўленні чаго‑н. Вера ў свае сілы. □ Вера гартавала волю, надавала мужнасці. Шамякін. Маці больш не галасіла, Хоць з мякіны хлеб пякла, Бо адчулі рукі сілу, Вера ў сэрцы ажыла. Грахоўскі. Без меры няма веры. Прыказка.
2. Перакананне ў дадатных якасцях каго‑н. Ні суцяшэння, ні пажаданняў не трэба — Не, я не страціла чыстае веры ў людзей... Тарас. Цудоўны верш, наскрозь прасякнуты верай у чалавека і болем за яго. Бярозкін.
3. Перакананне ў рэальным існаванні звышнатуральных сіл. Вера ў бога. // Рэлігійнае вучэнне; веравызнанне. Каталіцкая вера.
•••
Браць (узяць) на веру што гл. браць.
Вачам веры не даваць гл. даваць.
Мера і вера гл. мера.
Мець веру ў каго-што гл. мець.
Сімвал веры гл. сімвал.
Служыць верай і праўдай гл. служыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рази́тьII несов., безл. (о дурном, сильном запахе), прост. смярдзе́ць; дава́ць у нос; патыха́ць;
от него́ рази́т лу́ком ад яго́ смярдзі́ць (дае́ ў нос, патыха́е) цыбу́ляй.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
szczędzić
незак.
1. даваць літасць; шкадаваць;
nie szczędzić starań — не шкадаваць намаганняў;
2. берагчы, ашчаджаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rodzić
незак.
1. радзіць, раджаць; нараджаць;
2. прыносіць плён; даваць ураджай;
3. перан. параджаць; ствараць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прапанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каму.
1. каго-што або з інф. Падаць (падаваць) на абмеркаванне як пэўную магчымасць.
П. новы праект. П. пабудаваць мост.
П. чыю-н. кандыдатуру для абмеркавання.
2. што. Запытаць (пытаць), задаць (задаваць).
П. пытанне. П. задачу.
3. каго-што. Даць (даваць) у чыё-н. распараджэнне.
П. свае паслугі.
4. з інф. Патрабаваць, загадаць (загадваць) што-н. зрабіць (рабіць).
П. закончыць пабудову ў тыднёвы тэрмін.
|| незак. яшчэ прапано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прапано́ва, -ы, ж. і прапанава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)