фехтава́нне, ‑я, н.
1. Від спорту, майстэрства барацьбы на шпагах, рапірах, эспадронах і пад. Трэці дзядзька — Ціхон Васільевіч — меншы па чыну, толькі выкладчык фехтавання. Новікаў.
2. Паядынак, спаборніцтва на шпагах, рапірах, эспадронах і пад. / у перан. ужыв. Побач з імі [куніцамі], на паляне, Бой гарачы — фехтаванне У майстроў яго, З баркоў Маладых цецерукоў. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыпу́н 1, ‑а, м.
1. Від лебедзя з чырвона-чорнай дзюбай і моцна выгнутай шыяй, які жыве па лесастэпавых азёрах; птушка атрада гусепадобных. Буслы.. з цікавасцю разглядалі шыпуна і не саступалі з месца. Пальчэўскі.
2. Разм. Той, хто шыпіць (у 4 знач.).
шыпу́н 2, ‑у, м.
Спец. Густы накіп пры плаўцы чыгуну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hunt1 [hʌnt] n.
1. (for) по́шукі;
a hunt for a job по́шукі пра́цы
2. палява́нне, ло́ўля;
an elephant hunt палява́нне на слано́ў
3. палява́нне на ліс (від спорту ў Вялікабрытаніі)
4. кама́нда спартсме́наў, які́я займа́юцца палява́ннем на ліс
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
антанамазі́я
(гр. antonomasia)
від метаніміі, замена агульнага слова ўласным іменем і наадварот (напр. «заіл» замест «злосны крытык»).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
атла́нтрап
(ад лац. Atlas = назва гор у Афрыцы + -антрап)
выкапнёвы чалавек, які вызначаецца як від роду пітэкантрапаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бокс1
(англ. box = літар. удар)
від спорту, кулачны бой па асобых правілах у спецыяльных мяккіх пальчатках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вако́дэр
(англ. vocoder, ад voice = голас + code = код)
від тэлефоннай сувязі з перадачай інфармацыі ў закадзіраваным выглядзе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
відэатэлефо́н
(ад відэа- + тэлефон)
від сувязі, які дазваляе размаўляючы па тэлефоне бачыць субяседніка на экране свайго апарата.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кана́па
(польск. kanapa, ад фр. canapé)
від мяккай мэблі для сядзення і ляжання (са спінкай і падлакотнікамі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
макрамэ́
(ар. makrame = тасьма, карункі, махры)
вырабы, створаныя ў тэхніцы вузялковага ручнога пляцення; від дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)