заме́рзнуць сов.

1. (покрыться льдом, превратиться в лёд) замёрзнуть;

вада́ ~зла — вода́ замёрзла;

рэ́чка ~зла — река́ замёрзла;

2. разг., см. зме́рзнуць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прало́м, -му м.

1. (действие) проло́м;

п. чэ́рапа — проло́м че́репа;

2. (отверстие) проло́м, брешь ж.;

у п. хлы́нула вада́ — в проло́м хлы́нула вода́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

woda

wod|a

ж.

1. вада;

~a słodka — прэсная вада;

~a do picia — пітная вада;

~a podskórna — падглебавая вада;

~y gruntowe — грунтавыя воды;

~y terytorialne — тэрытарыяльныя воды;

~y płodowe — фізіял.. каляплодныя воды;

2. ~y мн. воды;

pić ~y — піць мінеральныя воды;

jeździć do wód уст. ездзіць на воды;

dużo ~y upłynęło — шмат вады сплыло;

jak dwie krople ~y — як дзве кроплі вады;

jak ryba w ~zie — як рыба ў вадзе;

to ~a na jego młyn — гэта вада на яго млын;

radby go w łyżce ~y utopić — гатоў яго ў лыжцы вады ўтапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

limitation

[,lɪmɪˈteɪʃən]

n.

1) абмежава́ньне n.

2) недахо́п -у m., зага́на, ва́да f.

to have one’s limitations — мець свае́ слабы́я бакі́

3) апо́шні тэ́рмін

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mixer

[ˈmɪksər]

n.

1) мяша́лка f., мі́ксэр -а m.

2) a good mixer — тава́рыскі чалаве́к

3) мінэра́льная вада́, сок да алькаго́льнага напо́ю

•

- cement mixer

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gush​2 [gʌʃ] v. (out of, from, into) хлы́нуць; лі́цца (патокам); біць струме́нем (таксама перан.);

Water gushed out of the pipe. Вада забіла струменем з трубы;

Blood gushed from the wound. З раны хлынула кроў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ На́жма ’крынічнае месца на схіле ўзгорка, дзе заўсёды сочыцца вада; гразкае месца’, ’вялікая колькасць вады пад снегам або пад лёдам у час адлігі’, ’прыліў вады ў рэчку, напор вады на плаціну’ (Яшк.), рус. нажим ’топкае месца пад гарою, дзе збіраецца вада з крыніц’, ’нізкае забалочанае месца’, нажбм ’тс’. Варбат параўноўвае з чэш. па žmach ’хоць выціскай’, мараўск. nažit uodu ’набракнуць, набрацца вільгаці (пра грыбы, адзенне, зямлю)’ (ОЛА, 1981, 277–279). Да *žętiy *žьmęy гл. жаць, жмаць ’ціснуць’, параўн. іншыя назоўнікі з такім жа значэннем: націск, націскі, напор і пад. (Яшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вадзя́га ’вадзяны’ (Мат. Гом.). Да вадзі́ць 1, калі меркаваць па выразу «павадзіў мяне вадзяга па балоту». Сувязь з вада трэба адхіліць яшчэ і таму, што словаўтваральная мадэль з суфіксам ‑ага з’яўляецца аддзеяслоўнай; параўн. туляга, бадзяга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пу́па ’вада’ (у размове з дзецьмі) (ТС). Адносіцца да т. зв. імітатыўных слоў, пра што сведчыць славен. púpati ’піць’, паводле Сноя (515), “дзіцячая рэдуплікацыя”, пры якой вусны складваюцца так, як быццам бы рыхтуюцца нешта выпіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ангідро́н

(ад ан- + гр. hydor = вада)

бясколернае крышталічнае рэчыва, якое пры паглынанні вады ператвараецца ў крышталегідрат, выкарыстоўваецца для высушвання газаў і вадкасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)