тэлегра́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Від сувязі, які забяспечвае хуткую перадачу паведамленняў на далёкую адлегласць пры дапамозе электрычных або радыёсігналаў.

2. Установа, якая прымае і адпраўляе такія паведамленні, а таксама будынак, дзе знаходзіцца такая ўстанова.

Працаваць на тэлеграфе.

Пошта і т.

3. Апарат для перадачы і прыёму тэлеграм.

|| прым. тэлегра́фны, -ая, -ае.

Тэлеграфныя слупы.

Т. стыль пісьма (перан.: вельмі сціслы, лаканічны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аксігена́тар

(ад аксіген)

апарат, які замяняе лёгкія ў час хірургічнай аперацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бормашы́на

(ням. Bohrmaschine)

зубалячэбны апарат, якім прыводзіцца ў рух бор 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэтэктафо́н

(англ. detectaphone)

1) апарат са скрытым мікрафонам для падслухоўвання размоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фа́льцэр

(ням. Falzer)

апарат, якім вызначаюць супраціўленне злому паперы або кардону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

даі́льны с.-г. für das Mélken bestímmt; Melk-;

даі́льная ўстано́ўка Mélkanlage f -, -n;

даі́льнае вядро́ Mélkeimer m -s, -;

даі́льны апара́т Mélkmaschine f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сакава́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Апарат, прызначаны для атрымання соку з ягад і фруктаў, для пастэрызацыі кампотаў і марынадаў.

2. Прыстасаванне ў выглядзе злучаных трубамі чанаў для атрымання дубільнага соку ў гарбарнай вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapisywacz

м.

1. той, хто запісвае;

2. прылада для запісу;

zapisywacz dźwięku — апарат для гуказапісу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

device

[dɪˈvaɪs]

n.

1) плян, спо́саб -у m., шту́чка f.

2) апара́т -у m.; прыстасава́ньне, сна́дзіва n., прыла́да f.

3) эмбле́ма f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appliance

[əˈplaɪəns]

n.

1) прыла́да f., прыстасава́ньне n.; апара́т -у m. (для ўжы́тку ў ха́тняй гаспада́рцы)

2) ужыва́ньне n., ужы́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)