чаро́ўны, -ая, -ае.

1. Надзвычайна прыгожы; які зачароўвае, захапляе.

Чароўная дзяўчына.

Чароўная музыка.

2. Які мае адносіны да чараў (у 1 знач.); казачны, таемны.

Чароўная сіла.

Чароўная папарацькветка.

|| наз. чаро́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бранхія́льны

(ад бронхі)

які мае адносіны да бронхаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

курыя́льны

(лац. curialis)

які мае адносіны да курыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Начны́, рэдка ночны ’які мае адносіны да ночы’ (Некр. і Байк., БРС, ТСБМ, ТС, Сл. ПЗБ), ночны́ субст. ’начны дэман’ (ТС). Прасл. *noktьnъjь (Трубачоў, Проспект, 65), да ноч (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unravel [ʌnˈrævl] v.

1. распу́тваць, разблы́тваць (ніткі, клубок і да т.п.)

2. разга́дваць, раскрыва́ць (таямніцу);

It is difficult to unravel complex human relations. Цяжка зразумець складаныя чалавечыя адносіны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

relationship [rɪˈleɪʃnʃɪp] n. (between, with)

1. узаемаадно́сіны, узаемадачыне́нні, стасу́нкі;

We have a good working relationship with the managers. У нас добрыя рабочыя адносіны з менеджарамі.

2. (любо́ўная) су́вязь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hands-off [ˌhændzˈɒf] adj. заснава́ны на неўмяша́нні ў сітуа́цыю або́ ў спра́вы і́ншых людзе́й;

a hands-off approach to smb./smth. патура́льніцкія адно́сіны да каго́-н./чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shape​2 [ʃeɪp] v.

1. (into) надава́ць фо́рму, ляпі́ць;

shape the sand into a mound рабі́ць курга́н з пяску́

2. фармава́ць, вызнача́ць;

shape one’s attitudes вызнача́ць свае́ адно́сіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парва́цца сов., в разн. знач. порва́ться, разорва́ться;

вяро́ўка ~ва́лася — верёвка порвала́сь (разорвала́сь);

адно́сіны ~ва́ліся — отноше́ния порвали́сь (разорвали́сь);

◊ п. ад зло́сці — ло́пнуть от зло́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

нармалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Вызначыць (вызначаць) нормы, падпарадкаваць (падпарадкоўваць) норме.

Н. правапіс.

Н. вымаўленне.

2. Наблізіць (набліжаць) да нормы.

Н. міжнародныя адносіны.

|| наз. нармаліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)