civil
[ˈsɪvəl]adj.
1) грамадзя́нскі
civil liberties — грамадзя́нскія свабо́ды
2) грама́дзкі
3) ура́давы, дзяржа́ўны
civil servant — ура́давец дзяржа́ўнае адміністра́цыі
civil service — дзяржа́ўная слу́жба
4) цыві́льны, грамадзя́нскі (не царко́ўны, не вайско́вы)
5) цывілізава́ны
6) ве́тлівы, до́бра вы́хаваны
civil person — ве́тлівы чалаве́к
•
- civil authorities
- civil law
- civil marriage
- civil rights
- civil society
- civil war
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
grand
I [grænd]adj.
1) грандыёзны; імпаза́нтны; высакаро́дны, ве́лічны; заслу́жаны, паважа́ны
a grand man — заслу́жаны чалаве́к
2) найвышэ́йшы паво́дле ра́нгу або́ стано́вішча; гало́ўны, кіру́ючы
3) вялі́кі; ва́жны, гало́ўны
the grand staircase — пара́дныя схо́ды
4) informal ве́льмі прые́мны
to have a grand time — ве́льмі прые́мна праве́сьці час
II [grænd]n.
рая́ль -я m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
machine
[məˈʃi:n]1.n.
1) машы́на f.
sewing machine — шве́йная машы́на
washing machine — пра́льная машы́на
2) мэхані́зм -у m.
3) аўтамабі́ль -я m., машы́на f.
4) чалаве́к, які́ працу́е, як машы́на
5) апара́т -у m.
state machine — дзяржа́ўны апара́т
2.adj.
машы́нны
the machine age — век машы́наў
3.v.t.
апрацо́ўваць на варшта́це
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
person
[ˈpɜ:rsən]n.
1) асо́ба f., чалаве́к -а m.
not a single person — ні адно́й жыво́й душы́, ніко́га, ніво́днаго́ чалаве́ка
2) вы́гляд -у m., зьне́шнасьць f.
He has a fine person — Ён ма́е до́брую зьне́шнасьць
3) Gram. асо́ба f.
first person, second person, third person — пе́ршая асо́ба, друга́я асо́ба, трэ́цяя асо́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
marny
marn|y
1. марны, дарэмны, пусты;
wysiłki nie poszły na ~e — намаганні не прапалі дарэмна (марна);
~a gadanina — пустая балбатня;
2. дрэнны, мізэрны, нікчэмны, нетрывалы;
~a pociecha — кепскае суцяшэнне;
~y człowiek — нікчэмны чалавек;
~y charakter — дрэнны характар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Rechte
sub
1.
f -n, -n пра́вая рука́;
zur ~n напра́ва
2. т, f -n, -n патрэ́бны чалаве́к;
an den ~n kómmen* [geráten*] папа́сці як раз да каго́ трэ́ба
3. n -n патрэ́бнае, адпаве́днае;
das ~ tréffen* выбра́ць [знайсці́] то́е, што трэ́ба; папа́сці ў кро́пку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
líefern
vt
1) дастаўля́ць, пастаўля́ць
frei Haus ~ — дастаўля́ць бяспла́тна на дом
éinen Zéugen ~ — прыве́сці [прадста́віць] све́дку
2)
éinen Bewéis ~ — даказа́ць, прыве́сці до́каз
j-m éine Schlacht ~ — дава́ць бой каму́-н.
3) выпуска́ць (прадукцыю)
◊ er ist gelíefert, er ist ein gelíeferter Mann — ён ко́нчаны чалаве́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
апа́сці, -аду́, -адзе́ш, -адзе́; -адзём, -адзяце́, -аду́ць; -адзі́; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Асыпацца, адваліцца (з дрэў, кустоў). Лісце ўсё апала.
2. Паменшыцца ў аб’ёме, панізіцца ўзроўнем, спасці. Вада за ноч на рацэ апала. Чалавек схуднеў, шчокі апалі.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Апусціцца, упасці, звіснуць. Пасмы валасоў апалі на лоб.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Асесці, пакрыць якую-н. паверхню. Апалі росы на лугах.
5. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Прыйсці, апусціцца. Ціхі вечар апаў на зямлю.
6. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Пагоршыцца, сапсавацца. Апаў настрой.
7. перан. Знікнуць, прапасці. Няхай смутак ападзе!
|| незак. апада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. апа́д, -у, М -дзе, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
культу́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.
1. толькі адз. Сукупнасць дасягненняў чалавецтва ў вытворчым, грамадскім і духоўным жыцці. Гісторыя культуры. Матэрыяльная к. Духоўная к.
2. толькі адз. Адукаванасць, культурнасць, выхаванасць. Грамадства высокай культуры.
3. толькі адз. Ступень, узровень развіцця якой-н. сферы чалавечай дзейнасці. К. земляробства. К. вытворчасці. К. мовы.
4. Сфера чалавечай дзейнасці, звязаная з мастацтвам, асветнай дзейнасцю і пад. Работнікі культуры. Дом культуры.
5. толькі адз. Развядзенне, вырошчванне якой-н. расліны; культываванне. К. лёну. К. бульбы.
6. звычайна мн. Віды раслін, якія разводзяцца, вырошчваюцца. Тэхнічныя культуры. Зерневыя культуры.
7. Мікраарганізмы, вырашчаныя ў лабараторных умовах у пажыўным асяроддзі (спец.). К. стрэптакокаў.
|| прым. культу́рны, -ая, -ае (да 1—3 знач.). Культурныя традыцыі народа. К. чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
увасабле́нне ср.
1. олицетворе́ние;
2. воплоще́ние; олицетворе́ние;
1, 2 см. увасабля́ць 1, 2;
3. (воплощение явления природы или идеи в образе живого существа) олицетворе́ние;
4. (выражение чего-л. в вещественном образе) воплоще́ние; олицетворе́ние;
гэ́та паэ́ма — у. ідэ́й пісьме́нніка — э́та поэ́ма — воплоще́ние иде́й писа́теля;
5. (самое совершенное выражение какого-л. качества) воплоще́ние; олицетворе́ние;
гэ́ты чалаве́к — у. чэ́снасці — э́тот челове́к — воплоще́ние (олицетворе́ние) че́стности
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)