Verbum

расслаі́ць, ‑слаю, ‑слоіш, ‑слоіць; зак., каго-што.

1. Раздзяліць на слаі. Расслаіць кардон.

2. перан. Падзяліць на сацыяльныя групы, класы.

растармасі́ць, ‑машу, ‑мосіш, ‑мосіць; зак., каго-што.

Разм. Тармосячы, разбудзіць, раскатурхаць. Растармасіць соннага. // перан. Вывесці са стану вяласці, раўнадушша; расшавяліць.

салютну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр.

Разм. Прывітаць каго‑н. Габінаў салютнуў.. [Галіне] рукою і кіўком галавы. Савіцкі.

сла́біць, ‑біць; незак.

1. безас. каго. Пра частае апаражненне кішэчніка. Яго ўвесь дзень слабіць.

2. Выклікаць паскоранае дзеянне кішэчніка; паслабляць.

спы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. каго-што. Пакрапіць пырскамі; апырскаць. Спырскаць бялізну.

2. што. Зрасходаваць пырскаючы; выпырскаць. Спырскаць духі.

супярэ́чанне, ‑я, н.

Разм. Выказванне або ўчынак, накіраваныя супраць каго‑, чаго‑н.; пярэчанне. Рыжы гаварыў тонам, не дазваляючым супярэчання. Галавач.

транспартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Перавезці (перавозіць) з аднаго месца ў другое. Транспартаваць гародніну. Транспартаваць жывёлу.

уперахва́т, прысл.

Разм.

1. Перахватваючы рукой (рукамі). Цягнуць вяроўку ўперахват.

2. Наперарэз каму‑, чаму‑н., каб перахваціць каго‑, што‑н.

упэ́ўненне, ‑я, н.

Заява, якая мае на мэце пераканаць каго‑н. у чым‑н., даказаць што‑н. Прыміце мае ўпэўненні.

утлума́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што, каму і з дадан. сказам.

Разм. Тлумачачы, прымусіць каго‑н. зразумець, засвоіць што‑н.