непрыту́льнасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць і стан непрытульнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахалада́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. пахаладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аняме́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. анямець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аняме́чанне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. анямечыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апусто́шанне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. апустошыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апярэ́джанне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. апярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арагаве́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. арагавець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астэні́я, ‑і, ж.

Стан агульнай слабасці арганізма; бяссілле.

[Ад грэч. astheneia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атлусце́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. атлусцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атупе́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. атупець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)