энтамо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне энтамалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этно́граф, ‑а; м.

Спецыяліст у галіне этнаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этно́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне этналогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этымо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне этымалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юсціро́ўшчык, ‑а, м.

Спец. Спецыяліст па юсціроўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

японазна́вец, ‑наўца, м.

Спецыяліст у галіне японазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інжыне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй.

І.-механік.

Ваенны і.

|| прым. інжыне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

камо́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Спецыяліст па межаванні і землеўпарадкаванні.

|| прым. камо́рніцкі, -ая, -ае.

К. абмер зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падво́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Марак, які служыць у падводным флоце.

2. Спецыяліст па падводных, вадалазных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

грані́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, спецыяліст па шліфоўцы, граненні каштоўных камянёў.

|| ж. грані́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)