в пра́ве ма́ю (ма́еш, ма́е) пра́ва, ма́юць правы́;
на права́х(кого, чего) на права́х (каго, чаго);
вступи́ть в свои́ права́ уступі́ць у свае́ правы́;
на пти́чьих права́х на птушы́ных права́х;
на ра́вных права́х на ро́ўных права́х.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уда́риться
1. уда́рыцца, вы́цяцца; (стукнуться) сту́кнуцца;
он уда́рился голово́й ён уда́рыўся (вы́цяўся, сту́кнуўся) галаво́й;
2.(попасть во что) сту́кнуцца (у што, аб што);
3.перен. (начать усиленно заниматься чем-л.) разг. узя́цца (за што-небудзь); пусці́цца; пача́ць (рабі́ць што-не́будзь);
уда́риться в рабо́ту узя́цца за пра́цу (рабо́ту);
уда́риться в воспомина́ния пусці́цца ва ўспамі́ны, пача́ць успаміна́ць;
уда́риться в слёзы пача́ць мо́цна пла́каць;
4.перен., разг. кі́нуцца; (пуститься) пусці́цца;
уда́риться в бе́гство кі́нуцца (пусці́цца) бе́гчы;
уда́риться из одно́й кра́йности в другу́ю кі́нуцца з адно́й кра́йнасці ў другу́ю.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
accord
[əˈkɔrd]1.
v.i.
быць у зго́дзе, згаджа́цца, пагаджа́цца
His account of the accident accords with yours — Яго́ны раска́з пра вы́падак згаджа́ецца з тваі́м
2.
v.t.
удзяля́ць; выка́зваць
to accord praise for good work — вы́казаць пахвалу́ за до́брую пра́цу
3.
n.
1) зго́да f.; сула́дзьдзе n., сула́днасьць; сугу́чнасьць, гармо́нія f.
2) умо́ва, дамо́ва f. пагадне́ньне n.
an accord with France — умо́ва з Фра́нцыяй
3) Law дабраахво́тнае пагадне́ньне m.
4) гармо́нія f., сула́дзьдзе ко́лераў або́ то́наў
•
- in accord
- of one’s own accord
- with one accord
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
due
[du:]1.
adj.
1) нале́жны; заслу́жаны; адпаве́дны
with due respect — з нале́жнай паша́най
the due reward — нале́жная ўзнагаро́да
2) які́ нале́жыцца, нале́жны
the money due him for his work — гро́шы, які́я нале́жацца яму́ за пра́цу
3) тэрміно́вы
The train is due in ten minutes — Цягні́к паві́нен прыйсьці́ за дзе́сяць хвілін
2.
n.
нале́жнае, заслу́жанае n.
3.
adv.
дакла́дна; про́ста
The wind is due east — Ве́цер дзьме про́ста на ўсхо́д
•
- due to
- dues
- Give a person his due
- in due time
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
атрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Узяць ад каго‑н. што‑н. перададзенае, перасланае. Атрымаць тэлеграму. Атрымаць падарунак.// Узяць грашовую ці якую іншую плату за працу, дзейнасць. Атрымаць зарплату. Атрымаць пенсію.// Аказацца ўзнагароджаным або пакараным. Атрымаць прэмію. Атрымаць ордэн. Атрымаць пяцёрку на экзамене. Атрымаць падзяку. Атрымаць папярэджанне.// Узяць на карыстанне. Атрымаць кватэру. Атрымаць новую машыну.// Пакарыстацца чыімі‑н. паслугамі. Атрымаць медыцынскую дапамогу. Атрымаць кансультацыю. Атрымаць параду.// Набыць якое‑н. званне, годнасць. Атрымаць ступень кандыдата навук. Атрымаць званне народнага паэта. Атрымаць назву.// Узяць на падставе папярэдняй дамоўленасці, згоды. Атрымацца спадчыне. Атрымаць у доўг.// Набыць папулярнасць. Атрымаць прызнанне. Атрымаць шырокую вядомасць.// Набыць якую‑н. якасць у выніку чаго‑н. Атрымаць добрае выхаванне. Атрымаць спецыяльнасць.
2. Прыняць да выканання. Атрымаць загад. Атрымаць заказ.// Набыць права на выкананне чаго‑н. Атрымаць згоду. Атрымаць дазвол. Атрымаць права. Атрымаць слова.
3. Дабіцца, дамагчыся чаго‑н. Атрымаць высокі ўраджай. Атрымаць вялікі надой малака. Атрымаць добрыя вынікі. Атрымаць перамогу.// Аказацца прызначаным куды‑н. Атрымаць пасаду. Атрымаць месца.
4. Здабыць, вынайсці што‑н. у працэсе пошукаў, даследаванняў. Атрымаць бялок хімічным шляхам. Атрымаць новае паліва.
5.Разм. Аказацца пабітым. Атрымаць па заслугах. Атрымаць па шыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычыні́цца1, ‑чынюся, ‑чынішся, ‑чыніцца; зак.
1.дачаго. Паслужыць, стаць прычынай чаго‑н.; пасадзейнічаць чаму‑н. Думка.. [Рыгора] гэтакая, што гэта Мікалай прычыніўся да развалу яго сям’і.Чорны.Самаадданая праца Сапунова шмат у чым прычынілася да развіцця на Віцебшчыне ў першыя ж гады пасля рэвалюцыі шырокай сеткі краязнаўства, радзімазнаўства, светазнаўства.Ліс.
2.дачаго. Стаць саўдзельнікам якой‑н. справы, прыняць удзел у чым‑н. Сярод людзей, якія паклалі тытанічную працу над выяўленнем мастацкіх здабыткаў беларускага народа і тым самым прычыніліся да паўнейшага раскрыцця духоўнага вобліку беларуса перад усім светам, адно з пачэсных месц належыць Міхалу Федароўскаму.Саламевіч.У галіне музычнай культуры да збліжэння польскага і рускага народаў у значнай меры прычыніліся Глінка, Даргамыжскі, Сяроў і Кюі — з рускага боку, з польскага — у першую чаргу трэба назваць Станіслава Манюшку.Шырма.// Далучыцца да чаго‑н., пачаць прымаць удзел у чым‑н. Лагодна пасмейваючыся, да размовы прычыніўся Канстанцін Міхайлавіч: — Куды нам, Янка, цягацца з імі.Лужанін.
3. Здарыцца, адбыцца. Прычынілася бяда.
прычыні́цца2, ‑чыніцца; зак.
Зачыніцца няпоўнасцю, няшчыльна. Алесь прыўзняўся, заўважыў, што фортачка прычынілася, піхнуў яе на двор, і на яго расхрыстаныя грудзі ціха дыхнула прахалодай.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
office[ˈɒfɪs]n.
1.о́фіс, канто́ра, канцыля́рыя;
an editorial office рэда́кцыя;
an enquiry office бюро́ даве́дак;
a lost property office бюро́ знахо́дак;
in office hours у прыёмныя гадзі́ны, у гадзі́ны пра́цы ўстано́вы;