smart​1 [smɑ:t] adj.

1. прыго́жа апра́нуты, элега́нтны

2. разу́мны, ке́млівы; дасці́пны

3. ху́ткі; рэ́зкі; суро́вы;

give a smart blow мо́цна ўда́рыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spades [speɪdz] n. pl. ві́ны, пі́кі (пра карты);

a queen of spades пі́кавая да́ма

♦

in spades infml мо́цна, у вышэ́йшай ступе́ні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Абшчале́піць ’абняць моцна, гулліва’ (Юрч. Сін.). Параўн. абшчапуліць (гл.) ’тс’, абшчапіць (гл.) ’тс’ і шчэлепы (кантамінацыйнае ўтварэнне).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Не́рам (пером), у фразеалагізме пером лежиць ’моцна жадаць’. Няясна; павінна выводзіцца з незафіксаванага пер, магчыма, нерх? (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зжахну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Раптоўна і моцна спужацца; злякнуцца. Зося зжахнулася ад нечаканасці і ў момант знікла ў цемені. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ўзка, безас. у знач. вык.

Разм. Пра слізкую дарогу ў час галалёдзіцы або дажджу. Ісці было коўзка, і Арына моцна трымалася за Міхала. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхваста́ць, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак., што.

Разм. Прыбіць, прымацаваць, хвошчучы. Добра, моцна прыхвастаў Да палоззя шыны. І вазок гатоў, і стаў Сталяром хлапчына. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлапата́цца, ‑пачуся, ‑почашся, ‑почацца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна лапатаць (крыламі). Певень разлапатаўся.

2. Разм. Разгаварыўшыся, стаць лапатлівым, балбатлівым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раку́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Невялікая ракавіна (у 1 знач.). Ад берагу моцна пахла багавіннем, ракушкамі і балотнай іржою. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спая́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спаяць.

2. перан.; у знач. прым. Моцна з’яднаны дружбай, адзінствам інтарэсаў і пад.; дружны. Спаяны калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)