прыро́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Павелічэнне ў колькасных адносінах; прыбаўленне. Прырост насельніцтва. Прырост прадукцыі. □ Людзі хапаліся за работу, каб выкарыстаць, покі не позна, кожную часіну, каб аддаць зямлі на захаванне і на прырост хоць малую колькасць збожжа і бульбы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укры́ўдзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Моцна пакрыўдзіць. Як жа зрабіць, каб, .. дбаючы пра дабро для ўсіх, не ўкрыўдзіць нічые душы паасобку? Лужанін. [Мітрафан] глыбока ведаў і разумеў сялянскую душу, таму і рабіў усё так, каб не ўкрыўдзіць яе. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odpukać

зак. прастукаць (у адказ);

odpukać w nie malowane drewo — пастукаць па нефарбаваным дрэве (каб не сурочыць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бальзамава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., каго-што.

Насычаць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Насычаць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набальзамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Насыціць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчэ́пак, ‑пка, м.

Частка расліны, якая перасаджваецца на тканку іншай расліны, каб перадаць пэўныя ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супербаяві́к, ‑баевіка, м.

Фільм, разлічаны на тое, каб прыцягнуць масы гледачоў пышнасцю пастаноўкі, удзелам кіназорак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уру́б, ‑а, м.

Спец. Шчыліна, прабітая ў горнай пародзе, каб лягчэй было адколваць яе глыбамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіксаты́ў, ‑тыву, м.

Спец. Раствор, якім пакрываюць карандашныя малюнкі, чарцяжы, каб захаваць іх ад псавання.

[Фр. fixatif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)