goner [ˈgɒnə] n. infml (пра чалавека) які́ знаходзіцца пры сме́рці або́ ў безнадзе́йным стано́вішчы;

I guess he’s a goner. Баюся, што яму канцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сужыцель назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, які жыве з кім-н. у адной кватэры (устарэлае).

  2. Мужчына, які знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з якой-н. жанчынай; палюбоўнік.

|| жаночы род: сужыцелька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мязга назоўнік | жаночы род

  1. Мяккая частка дрэва, што знаходзіцца паміж карой і драўнінай.

    • Сасновая м.

  2. Маса, якая атрымліваецца пасля расцірання чаго-н.

    • Бульбяная м.
    • Вінаградная м.

|| прыметнік: мязговы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

падапечны прыметнік | размоўнае | афіцыйнае

Які знаходзіцца пад чыёй-н. апекай.

  • Падапечнае дзіця.
  • Паклапаціцца пра сваю падапечную (назоўнік).
  • Падапечная тэрыторыя (уключаная ў міжнародную сістэму апекі пры Арганізацыі Аб’яднаных Нацый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прыгарадны прыметнік

  1. гл. прыгарад.

  2. Які знаходзіцца, размешчаны ў прыгарадзе, у наваколлі горада.

    • П. жыхар.
    • П. завод.

  3. Пра транспарт: не далёкі, які абслугоўвае блізкія ад горада раёны.

    • П. аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

растрыбушыць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Выняць вантробы з забітай жывёліны, птушкі, рыбы; распатрашыць, выпатрашыць.

  2. Развярнуць, разарваць што-н., дастаўшы тое, што знаходзіцца ўнутры.

    • Р. чамадан.

|| незакончанае трыванне: растрыбушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

веданне назоўнік | ніякі род

  1. Знаёмства з чым-н., валоданне чым-н.

    • В. жыцця.
    • З веданнем справы.
    • В. замежнай мовы.

  2. Падпарадкаванне, распараджэнне, кіраванне (кніжнае).

    • Інстытут знаходзіцца ў веданні міністэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

правафланговы прыметнік

  1. Які знаходзіцца, размешчаны на правым флангу.

    • П. баец.
    • Раўняцца на правафланговых (назоўнік).

  2. пераноснае значэнне: Чалавек, на якога патрэбна раўняцца ў працы, што служыць прыкладам для іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зеніт назоўнік | мужчынскі род

  1. У астраноміі: найвышэйшы пункт нябеснай сферы, які знаходзіцца прама над галавой наглядальніка.

  2. пераноснае значэнне: Вышэйшая ступень, вяршыня чаго-н. (высокае).

    • З. славы.

|| прыметнік: зенітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абалона назоўнік | жаночы род

  1. Частка даліны ракі, якая ў паводку заліваецца вадою.

    • Прылесная балоцістая а.

  2. Малады слой драўніны, што знаходзіцца паміж стрыжнем і карою.

|| прыметнік: абалонны.

  • Абалонныя лугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)