карэлятыўны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які знаходзіцца ў карэляцыі з чым‑н.; суадносны. Карэлятыўныя паняцці. Карэлятыўныя пары слоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)