Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
scales[skeɪlz]n.pl.
1. ва́гі, ша́лі;
That victory turned the scales in our favour. Тая перамога вырашыла вынік справы на нашу карысць;
a scales weight гі́ра
2. the Scalesastron. Ша́лі (знак задыяка)
3. the Scalesastrol. Ша́лі (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)
♦
tip the scale(s) at smth.infml выраша́ць кане́ц спра́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
protest, ~u
м. пратэст;
złożyć protest — падаць пратэст;
na znak ~u — у знак пратэсту
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
буй
(гал. boei)
плывучы знак (паплавок) на рацэ, на возеры, у бухце для абазначэння мелі, небяспечных месцаў, падводных камянёў і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Blútmal
n -(e)s, -e
1) радзі́мка, радзі́мы знак
2) кровападцёк, крыва́вы шрам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Signál
n -s, -e сігна́л, знак
das ~ steht auf «Halt» — сігна́л пака́звае «стоп!»
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Skorpión
m -s, -e
1) заал. скарпіён
2) тк. sg Скарпіён (знак задыяка)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
akzentuíeren
vt
1) рабі́ць на́ціск (на што-н.), падкрэ́сліваць
2) ста́віць знак на́ціску
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ *Няро́знак, нырознак ’няздатны чалавек’ (Сл. Брэс.). Відаць, да знак, знаць (гл.), параўн. укр.нероззнака ’недасведчаны, нязнайка’, польск.nierozeznany ’недасведчаны, непаінфармаваны’ і пад. Сюды ж, відаць, і ганчарны тэрмін нэ‑ рознак ’сярэдні гаршчок’ (Вярэн.), г. зн. ’нявызначаных памераў (паміж вялікім і малым)’. Параўн. таксама няўрознак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́чут: і по́чуту няма ’нічога не чуваць пра каго-, што-небудзь’, ’слых пра каго-небудзь’, ’чутка, вестка’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл., Шат.), почу́тка ’чутка’ (ТС), по́чат ’дух’ (дзярж., Сл. ПЗБ), ’след, знак’ (Сцяшк. Сл.). Утвораны ад пачу́ць (гл.), якое з *po‑čuti, як по́гляд, по́зірк.