Benevolus animus maxima est cognatio
Добразычлівы чалавек ‒ самы блізкі родзіч.
Благожелательный человек ‒ самый близкий родич.
бел. Добраму скрозь добра. Добры чалавек хоць і чужы, ды лепшы за дрэннага сваяка.
рус. Добрый человек надёжнее каменного моста. Хороший друг, что брат. С доброхотом всякому в охотку.
фр. Un bon ami vaut mieux que cent parents (Добрый друг лучше ста родственников).
англ. A good friend is my nearest relation (Добрый друг ‒ мой ближайший родственник).
нем. Ein guter Freund ist mehr wert, als ein Bruder in der Ferne/als hundert Verwandte (Хороший друг более ценен, чем брат вдали/чем сто родственников).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Bonum initium est dimidium facti
Добры пачатак ‒ палова справы.
Хорошее начало ‒ половина дела.
бел. Пачын даражэй за грошы. Самае цяжкае ‒ пачатак.
рус. Лиха беда начало. Доброе начало полдела откачало. Почин дороже денег. Всё дело в почине. Лиха беда полы шинели завернуть, а там пошёл.
фр. A moitié fait qui commence bien (Наполовину сделано, что хорошо начинается). Heureux commencement est la moitié de l’œuvre (Счастливое начало ‒ половина дела).
англ. Well begun, half done (Хорошее начало ‒ половина дела).
нем. Guter Anfang ist die halbe Arbeit (Хорошее начало ‒ половина дела). Wohl angefangen ist halb getan (Хорошо начал ‒ половину сделал).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
genius
[ˈdʒi:niəs]
n., pl. geniuses
1) ге́ній -я m., генія́льнасьць f.
a man of genius — генія́льны чалаве́к
2) генія́льны чалаве́к, ге́ній -я m.
3) вялі́кая здо́льнасьць, таленаві́тасьць, генія́льнасьць f.
to have a genius for acting — мець здо́льнасьць да акто́рства
4) асаблі́вы хара́ктар або́ дух (асо́бы, на́цыі, ча́су, мо́вы)
5) до́бры (злы)
6) (pl. genii) дух -а m., до́бры дух або́ злы́, які́я ўплыва́юць на жыцьцё чалаве́ка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ernst
m -es сур’ёзнасць
im ~, in vóllem ~ — зусі́м сур’ёзна
es ist mir ~ damít — я не жарту́ю
es wird ~ — спра́ва паляпша́ецца, спра́ва набыва́е до́бры накіру́нак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ас лётчык вышэйшага класа; у апошні час наогул спецыяліст вышэйшага класа’. З рус. ас (Крукоўскі, Уплыў, 82), дзе з 1910 (Успенскі, ЯиМ, 6–7, 198) з франц. as, якое ў значэнні ’добры салдат, лепшы спартсмен’ фіксуецца з XX ст.; лац. assiṡ няяснага паходжання абазначала адзінку вагі грашовую адзінку, у французскай з XII ст. азначала грашовую адзінку, адзінку на касцях, а потым на картах (на выкарыстанне ас як картачнага тэрміна ў беларускай мове ўказваў Карскі Чарнышову, Избр. тр., 2, 444), адкуль і перайшло ў спартыўнае і вайсковае арго.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
port1 [pɔ:t] n. порт, га́вань;
a port of registration/home port порт прыпі́скі;
port administration парто́вая адміністра́цыя;
The ferry has just left the port. Паром толькі што пакінуў порт.
♦
any port in a storm у бу́ру люба́я га́вань – ва́ртая; любы́ вы́хад з бяды́ – до́бры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
splendid [ˈsplendɪd] adj.
1. пы́шны, бага́ты, раско́шны;
a splendid palace раско́шны пала́ц;
a splendid gift шчо́дры падару́нак;
a splendid sight ве́лічнае відо́вішча
2. dated ве́льмі до́бры, выда́тны, цудо́ўны; надзвыча́йны;
a splendid talent бліску́чы та́лент;
a splendid idea цудо́ўная ідэ́я;
have a splendid time цудо́ўна право́дзіць час
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
лічы́ць, лічу́, лі́чыш, лі́чыць; лі́чаны; незак.
1. Называць лікі ў паслядоўным парадку.
Л. да ста.
2. Вызначыць колькасць, суму чаго-н.
Л. грошы.
3. каго-што. Прымаць у разлік, пад увагу.
Калі не л. некалькіх дзён непагоды, май быў добры.
4. каго-што. Рабіць якія-н. заключэнні, прызнаваць, успрымаць, расцэньваць.
Балота лічылі непраходным.
Л. каго-н. добрым чалавекам.
◊
Лічыць ні за што — зусім не лічыцца з кім-н., не паважаць каго-н.
|| зак. злічы́ць, злічу́, злі́чыш, злі́чыць; злі́чаны (да 1 і 2 знач.) і палічы́ць, -лічу́, -лі́чыш, -лі́чыць; -лі́чаны (да 2 і 4 знач.).
|| наз. лічэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і лік, -у (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
honest
[ˈɑ:nəst]
adj.
1) сумле́нны, добрасумле́нны
2) сумле́нна здабы́ты (пра прыбы́так)
3) шчы́ры, адкры́ты
an honest face — шчы́ры твар
4) чы́сты; до́бры, непадро́блены (тава́р)
5) Archaic цно́тны, цнатлі́вы; няві́нны, мара́льна чы́сты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zacny
zacn|y
кніжн. сумленны; высакародны; добры; слаўны;
~а dusza — высакародная душа;
~а staruszka — добрая (слаўная) бабулька;
~y wiek — паважны ўзрост (век)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)