Са́дніць ’шчымець, даваць пякучы боль (у выніку ранення, раздражнення скуры, апёку і пад.)’ (ТСБМ), садні́ць ’тс’ (Бяльк.), садне́ць ’тс’ (Мат. Гом.). Рус. садни́ть ’тс’. Дзеяслоў утвораны ад прасл. *sadъno ’пляма, нацертае месца’, якое ад садзіць; гл. Шанскі, ЭИРЯ, 1, 72. Калі ўлічыць лінгвагеаграфію і тое, што садно́ (гл.) не мае гэтага значэння, то можна меркаваць, што дзеяслоў са́дніць — гэта пранікненне з рускай тэрыторыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трады́цыя ’перадача ад пакалення да пакалення нормаў, звычаяў, поглядаў і інш.’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), трады́ція ’тс’ (Ласт.), ст.-бел. традиция, традыция ’тс’ (XVII ст.), якое праз ст.-польск. tradycyja (XVI ст.) з лац. trāditio (Булыка, Лекс. запазыч., 192) < trādĕre ’аддаваць’, ’перадаваць вусным шляхам’ < trans ’пера-’ і dare ’даць, даваць’ (Длугаш-Курчабова, 501–503; Голуб-Ліер, 485; ЕСУМ, 5, 615).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kommissin

f -, -en камі́сія (у розн. знач.)

in ~ gben* [nhmen*] — дава́ць [браць] на камі́сію

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lben

1.

vt падмацо́ўваць, дава́ць асало́ду; асвяжа́ць

2.

vi i (sich) падмацо́ўвацца, асвяжа́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tuchen

1.

vt апуска́ць, акуна́ць

2.

vi (h, s) ныра́ць, дава́ць нырца́, апуска́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schäumen

1.

vi пе́ніцца, дава́ць [пуска́ць] пе́ну

2.

vt зніма́ць пе́ну (з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gelben

vt урачы́ста абяца́ць, дава́ць абяца́нне

sich (D) etw. ~ — прысвяці́ць сябе́ чаму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herntermachen

vt разм.

1) дава́ць прачуханца́ (каму-н.), крытыкава́ць

2) апуска́ць (напр. каўнер)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vorusschicken

vt

1) пасыла́ць напе́рад

2) дава́ць, рабі́ць (што-н. перад чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

corrupt2 [kəˈrʌpt] v.

1. псава́ць; псава́цца; разбэ́шчваць; разбэ́шчвацца;

corrupt the character псава́ць хара́ктар;

It is claimed that television corrupts. Існуе думка, што тэлебачанне разбэшчвае.

2. падкупля́ць, дава́ць ха́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)