фіярыту́ра, ‑ы,
1. Арнаментальны пасаж (у 2 знач.), які ўпрыгожвае мелодыю.
2.
[Іт. fioritura.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фіярыту́ра, ‑ы,
1. Арнаментальны пасаж (у 2 знач.), які ўпрыгожвае мелодыю.
2.
[Іт. fioritura.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэрэбра́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Мазгавы.
2. Які ўтвараецца пры загібе кончыка языка к цвёрдаму паднябенню (
[Ад лац. cerebrum — мозг.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ча́дна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматрадко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Пасеяны, размешчаны ў некалькі радкоў.
2. Які робіць, апрацоўвае адначасова некалькі радкоў (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шмэ́ндрык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шырокафарма́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Зняты на плёнцы, якая шырэй за звычайную (
2. Прызначаны для дэманстрацыі такіх фільмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́рысты, ‑ая, ‑ае.
З вялікай колькасцю яроў, перасечаны ярамі (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Задупкаваць ’стаць на заднія ногі (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Квянчэ́ць 1 ’квактаць’ (
◎ Квянчэ́ць 2 —
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)