◎ Квянчэ́ць 1 ’квактаць’ (Нар. лекс.). Гл. квактаць.
◎ Квянчэ́ць 2 — пра ваду (Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Гл. КвЯКЧЭЦЬ©.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)