абва́л, ‑у, м.

1. Падзенне часткі якой‑н. вялікай масы. Абвал шахты. Абвал сцяны.

2. Глыбы камення, зямлі або снежная лавіна, якія абрушыліся з гор. Вятры заміраюць у долах глыбокіх, Абвалы спыняюць патокі ў гарах. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́ўну, прысл.

На роўныя часткі; у аднолькавай колькасці. Жылі ўсе дружнай камунай. Даілі кароў і малако дзялілі на ўсіх дзяцей пароўну. Курто. Іду і веру: нехта шчасце дзеліць Пароўну ўсім — На ўсе на свеце дні. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстрапаля́цыя, ‑і, ж.

1. Кніжн. Пашырэнне вывадаў, атрыманых пры вывучэнні адной часткі з’явы, на другую частку яе.

2. У матэматыцы — вылічэнне па шэрагу дадзеных значэнняў матэматычнага выражэння іншых значэнняў яго, якія знаходзяцца па-за гэтым радам.

[Ад лац. extra — звыш, па-за і polio — выпраўляю, змяняю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

region [ˈri:dʒən] n.

1. мясцо́васць; рэгіён; раён, во́бласць;

Few unknown regions are left on the Earth. На Зямлі засталося мала нявывучаных мясцін.

2. : (пра часткі цела) the abdominal region брушна́я по́ласць

♦

in the region of прыблі́зна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

whole​1 [həʊl] n. цэ́лае;

the whole and the parts цэ́лае і ча́сткі;

the whole of the year уве́сь год, цэ́лы год

♦

as a whole у цэ́лым;

on the whole нао́гул, уво́гуле;

in whole по́ўнасцю, ца́лкам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

драбні́ць

1. (дзяліць на часткі) zerstückeln vt, zerkléinern vt, zerstóßen* vt; zermálmen vt;

2. (рабіць часцей, чым звычайна) tríppeln vi (s), mit kléinen Schrítten géhen* (нагамі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Брэ́шкі, брэ́шка ’карункі’ (Сцяшк., Сцяшк. МГ). Магчыма, тое ж самае, што і брыж, брыжы (розныя часткі адзежы), гл. Брэ́шкі — фанетычны варыянт да бры́жкі? Параўн. брыж ’карункавы край’ (Касп.), брыжы́ ’карункі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Панядзёга ’жывёліна, якая нарадзілася ў панядзелак’ (Сл. ПЗБ). Ад панядзелак з суф. ‑ога (параўн. Сцяцко, Афікс. наз., 136) з адсячэннем суфікса і часткі каранёвай лексемы, якая, магчыма, успрымаецца як суфікс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Святая́ннік ‘зверабой, Hypericum L.’ (ТСБМ, Кіс., ЛА, 1), сьветая́нкі ‘тс’ (Ласт.). Частковая калька свентаяннік або вынік адаптацыі першай часткі да святы (гл.); сюды ж сьвятая́нскае зельле (Гарэц.), гл. свентаянскае зелле.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

machinery

[məˈʃi:nəri]

n., pl. -eries

1) машы́ны

2) дэта́лі або́ ча́сткі машы́ны

3) мэхані́зм -у m.

4) апара́т -у m. (дзяржа́ўны, юрыды́чны і пад.)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)