нуды́зм

(фр. nudisme, ад лац. nudus = голы)

прапаганда культу аголенага цела.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ню

(фр. nu = голы)

адлюстраванне аголенага чалавечага цела ў выяўленчым мастацтве.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

frame​1 [freɪm] n.

1. карка́с; касця́к

2. ра́ма, ра́мка;

a window frame ако́нная ра́ма

3. pl. frames апра́ва акуля́раў

4. це́ла; целаскла́д; по́стаць;

a man with a powerful frame мужчы́на магу́тнага целаскла́ду

5. кінака́др

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bob​1 [bɒb] n.

1. ківо́к (галавой); схіле́нне (цела)

2. каро́ткая жано́чая стры́жка

3. (pl. bob) infml шы́лінг (старая англійская манета);

I’ve got only ten bob on me. Я маю пры сабе толькі 10 шылінгаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verlégung

f -, -en

1) перанясе́нне (пасяджэння)

2) пераво́д (у другое месца)

3)

~ des Körpergewichts — спарт. перано́с цяжа́ру це́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Мало́х ​1, ‑а, м. (з вялікай літары).

Кніжн. Ужываецца як сімвал бязлітаснай сілы, якая патрабуе мноства чалавечых ахвяр. Малох вайны.

[Фінікійскае molek ад імя фінікійскага бога сонца, агню і вайны, якому прыносілі ў ахвяру людзей.]

мало́х ​2, ‑а, м.

Аўстралійская яшчарка, цела якой пакрыта калючкамі.

[Лац. moloche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылі́плы, ‑ая, ‑ае.

Які прыліп, прыклеіўся, прыстаў да чаго‑н. [Яўхім] правёў рукой па касе, сцёр прыліплыя травінкі. Мележ. І зноў [хлопчык] аглядае мяне — прыліплую да цела цяльняшку, латаныя-пералатаныя штаны. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэлье́фнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэльефнага. Фаўн з часам прыдбаў высакародную цёмную паціну, уцёртую ў мармур. Яна не зніжала яго белі, а толькі надавала яму рэльефнасць і прыгажосць жывога цела. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплакро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пастаяннага, адносна высокую ўстойлівую тэмпературу цела, незалежную ад тэмпературы навакольнага асяроддзя. Цеплакроўныя птушкі. Цеплакроўныя жывёлы. / у знач. наз. цеплакро́ўныя, ‑ых. Цеплакроўнымі з’яўляюцца птушкі і млекакормячыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flabby

[ˈflæbi]

adj.

1) адві́слы, абві́слы, мя́ккі; вя́лы (пра це́ла)

flabby cheeks — адві́слыя шчо́кі

2) слабы́

a flabby nature — слабы́ хара́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)