Verbum

анлайнавы слоўнік

weak

[wi:k]

adj.

1) слабы́, нямо́цны

a weak foundation — слабы́ падму́рак

2) слабы́, кво́лы, няду́жы; хі́лы

a weak old man — кво́лы стары́ чалаве́к

a weak character — слабы́ хара́ктар

weak coffee — слаба́я ка́ва

a weak candidate — слабы́ кандыда́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

установи́вшийся

1. прич. які́ (што) устанаві́ўся; які́ (што) усталява́ўся; які́ (што) нала́дзіўся; які́ (што) скла́ўся; які́ (што) сфармірава́ўся; які́ (што) вы́працаваўся; см. установи́ться;

2. прил. ста́лы; (получивший устойчивость) усталява́ны, усто́йлівы;

установи́вшиеся це́ны ста́лыя (усталява́ныя) цэ́ны;

установи́вшийся хара́ктер ста́лы хара́ктар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

га́ма¹

(фр. gamme, ад гр. gamma = трэцяя літара грэчаскага алфавіта)

1) паслядоўны рад музычных гукаў, які павышаецца або паніжаецца ў межах адной ці некалькіх актау (напр. мажорная г.);

2) перан. характар суадносін аднародных, але разнастайных па зменлівасці з’яў, якасцей (напр. г. фарбаў, г. пачуццяў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гу́мар

(польск. humor, ад лац. humor = вільгаць як адна з арганічных сіл, што паводле даўнейшых уяўленняў вызначалі характар, тэмперамент чалавека)

1) лёгкая незласлівая насмешка;

2) мастацкі прыём у творах літаратуры і мастацтва, заснаваны на паказе чаго-н. у камічнай, дабрадушна-смешнай форме (сатыра і г.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Абрака́цца ’абяцаць выканаць якую-небудзь справу ў імя бога, даваць абет’ (Шат., Сцяшк., Касп., Арх. ГУ, КЭС), абрачыся ’ахвяравацца’ (КЭС) да ob‑rekati sę. Не зусім зразумела словаўтваральная мадэль і, у прыватнасці, зваротны характар дзеяслова, якія супярэчаць семантыцы. Арэал пашырэння слова сведчыць, магчыма, аб тым, што гэта калька. Верагодным словам-крыніцай з’яўляецца літ. apžadė́s ’урачыста абяцаць’ пры žadė́ti ’гаварыць адзін аднаму’ (= rekati sę).