Verbum

ко́мкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., што.

1. Тое, што і камячыць.

2. перан. Рабіць наспех, скарачаючы, заканчваючы.

К. даклад.

|| зак. ско́мкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 знач.).

адра́іць, -ра́ю, -ра́іш, -ра́іць; -ра́ім, -ра́іце, -ра́яць; адра́й; зак., каму з інф.

Адгаварыць ад чаго-н., параіць, пераканаць не рабіць чаго-н.

Дзецям адраілі так позна ісці ў лес.

рызыко́ўны, -ая, -ае.

1. Звязаны з рызыкай, напоўнены рызыкай.

Р. крок.

Так рабіць рызыкоўна (у знач. вык.).

2. перан. Непрыстойны, двухсэнсоўны.

Р. туалет.

Рызыкоўныя прыпеўкі.

|| наз. рызыко́ўнасць, -і, ж.

рэвера́нс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пачцівы паклон з прысяданнем.

2. перан., звычайна мн. Перабольшанае выказванне пачцівасці, угодлівасці (іран.).

Рабіць рэверансы перад кім-н. (расшарквацца ў 2 знач.).

сарамата́, -ы́, ДМ -маце́, ж. (разм.).

1. Сорам, ганьба.

С. якая!

Нельга ж так гаварыць.

2. Пачуццё маральнай адказнасці за свае паводзіны.

Не мець ніякай сараматы так рабіць.

ука́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўказвае іншым, што і як трэба рабіць.

Ён нам не ў.

Бач, які ў. знайшоўся.

|| ж. ука́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

універсалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Абагульніць (абагульняць), зрабіць (рабіць) агульным, універсальным; распаўсюдзіць (распаўсюджваць) на многае, многіх.

У. падрыхтоўку спецыялістаў.

|| наз. універсаліза́цыя, -і, ж.

шчырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

Дбайна, старанна, рупна рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Сяляне ўсё жыццё шчыруюць.

Ш. на ўборцы сена.

|| наз. шчырава́нне, -я, н.