разме́тчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па разметцы (у 1 знач.). Разметчык вагонаў. Разметчык чыгуначных канструкцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свідрава́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца свідраваннем. [Васіль:] — Магу быць і токарам, і свідравальшчыкам быў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэндаві́к, ‑а, м.

1. Рабочы на выпрабавальным стэндзе.

2. Спецыяліст па стэндавай стральбе. Спаборніцтвы стэндавікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаметры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы, які пры дапамозе фатометра вымярае сілу святла электрычных лямпачак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цестаме́с, ‑а, м.

Апарат для замешвання цеста. Аўтаматычны цестамес. Механічны цестамес. // Рабочы, які замешвае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаўно́чнік, ‑а, м.

Рабочы ткацкай вытворчасці, які прыводзіць у рух чаўнок ці сочыць за чаўнаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чо́веншчык, ‑а, м.

У ткацкай вытворчасці — рабочы, які прыводзіць у рух чаўнок, пазірае за чаўнаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Áchtstundentag

m -(e)s, -e васьмігадзі́нны рабо́чы дзень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Árbeiter

m -s, - рабо́чы, рабо́тнік, працаўні́к

úngelernter ~ — чорнарабо́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рэ́зчык¹, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Майстар па мастацкай разьбе; разьбяр.

Р. па дрэве, па косці, па мармуру.

2. Рабочы, які займаецца рэзкай чаго-н. (спец.).

Р. паперы.

|| ж. рэ́зчыца, мн. -ы, -чыц.

|| прым. рэ́зчыцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)