Verbum

пражыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. пражы́ць.

2. Жыць, мець месца жыхарства дзе-н. (афіц.).

П. на ўскраіне горада.

|| наз. пражыва́нне, -я, н.

прыўста́ць, -а́ну, -а́неш, -а́не; -а́нь; зак.

Прыпадняцца, устаць не на ўвесь рост.

П. з месца.

|| незак. прыўстава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць; -тава́й.

прэч, прысл.

Убок, далей ад якога-н. месца, далоў.

Пайшоў п. адгэтуль!

◊

Рукі прэч! (у знач. выкл.) — патрабаванне не ўмешвацца не ў сваю справу.

дабе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; дабе́г, -гла; -бяжы́; зак.

Бягом дасягнуць якога-н. месца.

Д. да хаты.

|| незак. дабяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

дакасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. Закончыць касьбу чаго-н.

Д. пожню.

2. Скасіць да пэўнага месца, да пэўнай мяжы.

Д. да канавы.

даскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак., да чаго.

Скачучы, дасягнуць якога-н. месца.

На адной назе даскакаў да дзвярэй.

|| незак. даска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

лаку́на, -ы, мн. -ы, -ку́н, ж. (спец.).

1. Прагал, прапушчанае месца ў якім-н. тэксце.

2. У бібліятэчнай справе — пропуск, адсутнасць кнігі ў камплекце.

раздаро́жжа, -а, н.

Месца, дзе сходзяцца і разыходзяцца дарогі, ростань.

◊

На раздарожжы — у стане сумнення, роздуму, хістання, у нерашучасці (быць, стаяць, знаходзіцца і пад.).

рум, -у, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Месца на беразе ракі, куды звозяць бярвенне для сплаву і дзе вяжуць плыты.

Вывезці лес на р.

транспарціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца транспарціроўкай, перавозіць што-н. з аднаго месца ў другое.

|| ж. транспарціро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.