тэлета́йп
(англ. teletype, ад гр. tele = далёка + англ. type = адбітак)
літарадрукавальны апарат для прыёму і перадачы тэкстаў па тэлеграфных каналах сувязі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
тарпе́дны вайск марск:
тарпе́дны апара́т Torpédorohr n -(e)s, -e; Torpédosatz m -es, -sätze (многатрубны);
тарпе́дная ата́ка Torpédoangriff m -(e)s, -e;
тарпе́дны ка́тар Torpédoschnellboot n -(e)s, -e, Schnéllboot n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
андуля́тар
(фр. ondulateur, ад лац. unda = хваля)
тэлеграфны прыёмны апарат, які робіць бесперапынны запіс сігналаў на папяровай стужцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
батыпла́н
(ад баты- + -план)
несамаходны аднамесны апарат для вывучэння марскіх глыбінь, здольны манеўраваць у гарызантальным і вертыкальным напрамку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
грамафо́н
(ад гр. gramma = літара, запіс + -фон)
апарат з рупарам для прайгравання пласцінак з гукавым запісам на іх.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дырыжа́бль
(фр. dirigeable = літар. кіроўны)
паветраплавальны апарат сігарападобнай абцякаемай абцякальнай формы з авіяцыйным рухавіком і корпусам, напоўненым газам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэгаза́тар
(ад дэ- + газ)
1) апарат для дэгазацыі;
2) рэчыва, якое абясшкоджвае газ;
3) той, хто робіць дэгазацыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэнсіме́тр дэнсі́метр
(ад лац. densus, densi = густы, шчыльны + -метр)
апарат для вызначэння адноснай шчыльнасці вадкасцей і цвёрдых цел.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
слыхавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да слыху (у 1 знач.). Слыхавыя органы. Слыхавое ўспрыманне. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе слыху. Слыхавая сувязь. Слыхавы дыктант. // Які звязан з успрыманнем гучання мастацкага твора. У вершы [М. Танка «Канцэрт у сене»] што ні радок, то пэўны, адметны слыхавы вобраз. Рагойша.
2. Які служыць для слухання, дае магчымасць слухаць. Слыхавы апарат. Слыхавая трубка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыёмнік, ‑а, м.
1. Апарат для прыёму сігналаў, мовы, музыкі, адбіткаў, які выкарыстоўваецца ў электрасувязі, радыётэхніцы, тэлемеханіцы. Прыёмнік электрамагнітных хваль. Шумавы прыёмнік. // Апарат для прыёму радыёвяшчальных перадач; радыёпрыёмнік. Транзістарны прыёмнік. □ Ледзь чутна гучэла прыгожая музыка — працаваў прыёмнік. Шамякін. [Надзя:] — У яе няма ніякага радыё. Дык Міколка аддае свой старэнькі прыёмнік. Хомчанка.
2. Прыстасаванне для прыёму, збірання чаго‑н. Прыёмнік для сцёкавых вод. □ Праз нейкі час пачалі балець плечы, лёгкая драўляная лапата рабілася ўсё цяжэйшай і цяжэйшай, а ў прыёмнік транспарцёра ішоў ужо не такі густы струмень. Дамашэвіч.
3. Установа, якая часова прымае каго‑н. для далейшага размеркавання. Дзіцячы прыёмнік. Вайсковы прыёмнік. □ — Ізаляваць хіба яго [Андрэя Андрэевіча], адаслаць на прыёмнік, няхай на Салаўкі зноў... Лынькоў.
•••
Дэтэктарны прыёмнік — самы просты радыёпрыёмнік, звычайна з крышталічным дэтэктарам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)