Verbum

па́йка гл. паяць.

пайко́вы гл. паёк.

пайме́нны, -ая, -ае.

Які змяшчае пералік імён; які робіцца па імёнах.

П. спіс.

Пайменнае галасаванне.

Назваць усіх пайменна (прысл.).

пайсці́, пайду́, по́йдзеш, по́йдзе; пайшо́ў, -шла́, -ло́; пайдзі́; зак.

Пачаць ісці (паводле ўсіх знач. дзеясл. «ісці»).

Хлопчык пайшоў (пачаў хадзіць). Пайшоў прэч! (выбірайся).

◊

Калі на тое пайшло (разм.) — калі ўжо так трэба, калі так неабходна.

Так не пойдзе (разм.) — так, пры такой умове нічога не атрымаецца, не выйдзе.

па́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік паю.

П. кааператыўнага таварыства.

|| ж. па́йшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. па́йшчыцкі, -ая, -ае.

пак¹, -а, мн. -і, -о́ў, м.

Стос, вязка пэўных прадметаў.

П. газет.

пак², -у, м. (спец.).

Шматгадовы палярны лёд.

|| прым. па́кавы, -ая, -ае.

пакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Складаць і звязваць у пак, вузел.

П. кнігі для перасылкі.

|| зак. запакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны, спакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны і упакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; наз. упако́ўка, -і, ДМ -ўцы і упако́ўванне, -я, н.

|| наз. пакава́нне, -я, н. і пако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (спец.); прым. пакава́льны, -ая, -ае (спец.).

пакаёвы, -ая, -ае.

1. гл. пакой.

2. Хатні, звязаны са знаходжаннем у жылым памяшканні.

Пакаёвыя кветкі.

П. сабака (не дваровы). Пакаёвая тэмпература (звычайная для жылога памяшкання).

пакаёўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ёвак, ж.

Служанка, якая прыбірае пакоі і выконвае некаторыя інш. работы.

Багатыя людзі наймаюць пакаёвак.