цэнтраліза́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цэнтралізаваць і стан паводле знач. дзеясл. цэнтралізавацца. Цэнтралізацыя дзяржавы. Цэнтралізацыя зямель. Працэс цэнтралізацыі капіталу.

2. Кіраванне чым‑н. з адзінага цэнтра.

•••

Дыспетчарская цэнтралізацыя — сістэма кіравання стрэлкамі і святлафорамі на чыгуначных станцыях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beknnen

*

1.

vt

1) прызнава́ць, усведамля́ць; прызнава́цца (у чым-н.)

Frbe ~ — перан. раскры́ць свае́ ка́рты

2.

(sich)

(zu D) прызна́цца (у чым-н.); абвяшча́ць аб сваёй прынале́жнасці (да чаго-н.); абвяшча́ць сябе́ прыхі́льнікам (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oświadczyć się

зак.

1. za czym выказацца пра што (аб чым); выказаць сваю думку;

2. komu зрабіць прапанову каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

traktowanie

н.

1. kogo/czego стаўленне, адносіны да каго/чаго; абыходжанне з кім/чым;

2. трактаванне;

3. хім. уздзеянне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

martwić się

martw|ić się

незак. засмучацца, непакоіцца, турбавацца;

~ić się czym — засмучацца чым;

nie martwić się ! — не турбуйся!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

narazić

зак. kogo/co рызыкнуць чым; падставіць каго/што пад што;

narazić kogo na niebezpieczeństwo — паставіць каго пад небяспеку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zachorować

зак.

1. na coзахварэць на што;

zachorować na gruźlicę — захварэць на сухоты;

2. разм. перан. крануцца на чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

załatwić się

зак.

1. z kim/czym справіцца з кім/чым; закончыць справы з кім;

2. разм. памачыцца; аблегчыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przystać

зак.

1. далучыцца;

przystać do kogo — далучыцца да каго;

2. na coзгадзіцца з чым;

3. шчыльна прылегчы (прыстаць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

porosnąć

poros|nąć

зак.

1. парасці; зарасці; пазарастаць;

2. co вырасці на чым;

3. прарасці;

zboże ~ło — збожжа прарасло

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)