Verbum

падхілі́ць, ‑хілю, ‑хіліш, ‑хіліць; зак., што.

Загарнуць, падагнуць край чаго‑н. унутр або пад што‑н. Падхіліць хустку пад каўнер.

папасме́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., з каго-чаго, (радзей) над кім-чым і без дап.

Разм. Тое, што і папасмяяцца.

пеража́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак.

1. што. Зжаць далей за вызначаную мяжу.

2. чаго. Разм. Зжаць усё, многае.

прагрэ́с, ‑у, м.

Рух наперад, пераход на больш высокую ступень у развіцці. Тэхнічны прагрэс. // Развіццё чаго-небудзь, паляпшэнне; проціл. рэгрэс.

[Ад лац. progressus — рух наперад.]

прадаўшчы́ца, ‑ы, ж.

Жанчына-прадавец. Прадаўшчыца пачынала ўжо звяртаць увагу: чаго гэты чалавек тут стаіць і нічога не купляе? Сабаленка.

прадушы́цца ​¹, ‑душыцца; зак.

Прагнуцца, праламацца пад цяжарам чаго‑н.

прадушы́цца ​², ‑душуся, ‑душышся, ‑душыцца; зак.

Разм. Прасякнуцца, насыціцца духамі.

пратра́ціць, ‑трачу, ‑траціш, ‑траціць; зак.

1. Мець страту на чым‑н. ад чаго‑н.

2. што. Поўнасцю растраціць. Пратраціць грошы.

процібо́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак., каму-чаму.

Кніжн. Змагацца супраць каго‑, чаго‑н., процідзейнічаць каму‑н. Проціборстваваць сіле. Проціборстваваць злу.

прыгарадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што.

Абгарадзіўшы, далучыць да чаго‑н. Прыгарадзіць участак зямлі да двара. Прыгарадзіць дзялянку да саду.

прыдруко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыдрукоўваць — прыдрукаваць.

2. Тое, што дадрукавана да чаго‑н.