Verbum

стабіліза́цыя

(ад лац. stabilis = устойлівы)

1) прывядзенне чаго-н. ва ўстойлівае становішча, замацаванне на пэўным узроўні (напр. с. эканомікі);

2) наданне якому-н. целу, прадмету, прыстасаванню ўстойлівасці ў час руху;

3) забеспячэнне пастаянства якіх-н. велічынь, сістэмнасці чаго-н.;

4) забеспячэнне ўстойлівасці ўласцівасцей якога-н. рэчыва пры дапамозе стабілізатараў 3.