sentence​1 [ˈsentəns] n.

1. ling. сказ, фра́за;

a compound/complex/simple sentence; складаназлу́чаны/складаназале́жны/про́сты сказ

2. прыгаво́р, прысу́д; рашэ́нне;

a life sentence прыгаво́р да пажыццёвага зняво́лення;

under sentence of death пад смяро́тным прыгаво́рам;

pass/commute/quash a sentence выно́сіць/змяня́ць/адмяня́ць прысу́д;

serve one’s sentence адбыва́ць тэ́рмін пакара́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schyłek, ~ku

schył|ek

м.

1. заняпад;

2. схіл, адхон;

~ek dnia — вечар;

u ~ku życia — пад старасць; на старасці год; у пажылым веку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

słońce

słońc|e

н. сонца;

w (na) ~u — на сонцы;

jasne jak ~e — ясна, як дзень;

najlepszy pod ~em — найлепшы ў свеце (пад сонцам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wydobyć

зак.

1. дастаць, выняць, выцягнуць;

wydobyć szablę — выняць шашку (шаблю);

2. здабыць;

wydobyć wągiel — здабыць вугаль;

wydobyć spod ziemi — здабыць з-пад зямлі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chronić się

незак. przed kim/czym хавацца ад каго/чаго; пазбягаць; сцерагчыся каго/чаго;

chronić się parasolem przed słońcem — хавацца пад парасонам ад сонца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падступі́ць сов.

1. в разн. знач. подступи́ть, подойти́;

п. бліжэ́й — подступи́ть (подойти́) бли́же;

вада́ ~пі́ла пад агаро́ды — вода́ подступи́ла (подошла́) к огоро́дам;

2. безл., разг. (о чувстве боли и т.п.) подступи́ть, подкати́ть;

~пі́ла да сэ́рца — подступи́ло (подкати́ло) к се́рдцу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

теря́ть несов., в разн. знач. тра́ціць; (преимущественно о конкретных предметах) губля́ць;

теря́ть де́ньги губля́ць гро́шы;

теря́ть влия́ние тра́ціць уплы́ў;

теря́ть терпе́ние тра́ціць цярплі́васць (цярпе́нне);

теря́ть си́лу тра́ціць сі́лу;

теря́ть в ве́се тра́ціць у вазе́;

теря́ть вре́мя тра́ціць час;

я на э́том мно́го теря́ю я на гэ́тым шмат тра́чу;

◊

не́чего теря́ть няма́ чаго́ тра́ціць (губля́ць);

теря́ть го́лову губля́ць галаву́;

теря́ть из ви́ду а) губля́ць з вачэ́й; б) (упускать) выпуска́ць з-пад ува́гі;

теря́ть по́чву под нога́ми тра́ціць (губля́ць) гле́бу пад нага́мі; см. потеря́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́тро ср.

1. ра́ніца, -цы ж., ра́нак, -нку м.;

к утру́ пад ра́ніцу;

2. перен. (начало) пача́так, -тку м., ра́ніца, -цы ж., зо́лак, -лку м.;

одно́ у́тро аднае́ ра́ніцы, адно́йчы ра́ніцай;

под у́тро пад ра́ніцу;

с утра́ до́ ночи з ра́нку да но́чы;

до утра́ да ра́ніцы;

ра́нним у́тром ра́нічкаю, (на рассвете) на до́світку;

с утра́ з ра́ніцы;

по утра́м ра́ніцамі, заўсёды ра́ніцай;

на у́тро наза́ўтра ра́ніцай;

ка́к-то у́тром аднае́ ра́ніцы;

◊

у́тро ве́чера мудрене́е пераначу́ем, бо́лей пачу́ем;

до́брое у́тро! до́брай ра́ніцы!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпіса́цца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.

1. Паставіць свой подпіс пад чым‑н. Лабановіч доўга пазіраў на гэту паперку. Нават не напісала [Ядвіся], куды едзе, і сама не падпісалася... Колас. Аўтар чамусьці не падпісаўся і не падаў свайго адраса. Рэдактар пакруціў канверт — адваротнага адраса і там не было. Грамовіч.

2. Заключыць умову на дастаўку, прысылку падпіснога выдання, унёсшы пэўную плату. Падпісацца на збор твораў. Падпісацца на газету «Звязда». // Выказаць жаданне на ўдзел у зборы якіх‑н. сродкаў, ахвяраванняў і пад. Падпісацца на пазыку.

•••

Падпісацца абедзвюма рукамі пад чым — ахвотна і поўнасцю згадзіцца з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́ць, ‑і, ж.

1. Пляцоўка пад страхой на слупах, прызначаная для хавання чаго‑н. ад дажджу, непагоды. І застукалі дзве сякеры — двое [салдат] калолі, а трое насілі дровы пад павець. Хомчанка. Пад павець пачалі насіць мяхі з цэментам, згружаць цэглу. Лупсякоў.

2. Памяшканне, дзе звычайна складаюць дровы; дрывотнік. Ралан, даючы ключ, загадаў Станіку і Чэсю прынесці дроў з павеці і распаліць стаяк. Грамовіч.

3. перан. Тое, што навісае, утвараючы падабенства павеці. Узняла парасоны дрэў Фергана, над асфальтам навісла павець прысад. Русецкі. Над галавой — дубоў павець, Віднеюць неба, горы, поле Праз лісцяў сець. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)