слі́на, -ы,
Цягучая вадкасць, якая выдзяляецца ў поласці рота чалавека і жывёлы і садзейнічае змочванню і пераварванню ежы.
Глытаць сліну — з зайздрасцю, з прагнасцю глядзець на што
Пырскаць слінай — гаварыць узрушана, з гневам, абурэннем
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)