мінераліза́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Ператварэнне арганічных рэчываў у мінералы, мінеральныя злучэнні.

2. Насычэнне або насычанасць чаго‑н. мінеральнымі солямі.

[Фр. minéralisation, ад minéral.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што і чаго.

Апрацаваць бараной зямлю ў якой‑н. колькасці. Набаранаваў некалькі гектараў пад бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

1. што. Выгладзіць добра, акуратна. Пагладзіць спадніцу.

2. чаго. Выгладзіць у нейкай колькасці. Пагладзіць бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напазыча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пазычыць у каго‑н. або пазычыць каму‑н. у вялікай колькасці. Напазычаць грошай суседу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрырабля́ць, ‑ню, ‑яеш, ‑яе і напрыро́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прырабіць у вялікай колькасці. Напрырабляць драўляных ручак. Напрыробліваць прыбудовак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрысыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Прыслаць за некалькі прыёмаў у вялікай колькасці. Напрысылаць рабочых. Напрысылаць кніг. Напрысылаць аўтобусаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрашча́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак.

Разм.

1. Нарабіць траскатні.

2. перан. Хутка і многа нагаварыць чаго‑н. (звычайна пустога, непатрэбнага).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што і чаго.

Спец. Наварыць на малым агні ў закрытай пасудзіне. Натушыць мяса. Натушыць бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неахво́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які не мае жадання рабіць што‑н., не выказвае ахвоты да чаго‑н. Неахвочы да вучобы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.

Узараць менш, чым належыць; пакінуць частку зямлі неўзаранай. Недаараць аўсянішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)