многасяме́йнасць, ‑і, ж.

Стан многасямейнага; наяўнасць вялікай сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрэ́тасць, ‑і, ж.

Стан нагрэтага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наздрава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан наздраватага; порыстасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падле́гласць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць і стан падлеглага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажаўце́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. пажаўцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазакла́савасць, ‑і, ж.

Стан паводле знач. прым. пазакласавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памярцве́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. памярцвець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няско́нчанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан няскончанага; незавершанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабуйне́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. пабуйнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабурэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. пабурэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)