рэктыфіка́тар, ‑а, м.

1. Апарат для рэктыфікацыі чаго‑н.

2. Рабочы, які займаецца рэктыфікацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарпа́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца чэрпаннем (на прыісках, у папяровай прамысловасці і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпу́льнік, ‑а, м.

У ткацтве — рабочы, які займаецца намотваннем нітак або пражы на шпулькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

najemca

м.

1. наймальнік;

najemca lokalu — кватэранаймальнік;

2. наёмны рабочы; найміт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каніце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Рабочы каніцельнай вытворчасці.

2. перан. Нерастаропны, марудны чалавек, якому ўласціва запаволенае бесталковае вядзенне справы.

Ён у нас вядомы к.

|| ж. каніце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. каніце́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

workman [ˈwɜ:kmən] n. (pl. -men) рабо́чы, працо́ўны (асабліва кваліфікаваны)

♦

a bad workman blames his tools ≅ ліхо́му танцо́ру і кашу́ля заваджа́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

камбінезо́н, ‑а, м.

Суцэльны рабочы касцюм з курткі і штаноў. Каля трактара, што стаяў сярод двара, завіхаўся малады хлопец у сінім зашмальцаваным камбінезоне. Шахавец. Мне гасцінна ўступае кут Гэта незвычайная сталоўка, Дзе працуе ўжо рабочы люд У камбінезонах і спяцоўках. Аўрамчык.

[Фр. combinaison.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брука́р, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ўкладцы бруку. Пакінуўшы брата, .. [Красуцкі] рабіў у Слуцку брукаром. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́дчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па наладцы машын, станкоў, механізмаў. Наладчык такарных аўтаматаў. Працаваць наладчыкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раб...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «рабочы», напрыклад: рабкор, рабселькор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)