perform [pəˈfɔ:m] v.
1. выко́нваць, рабі́ць; працава́ць;
perform an experiment право́дзіць эксперыме́нт;
perform an operation рабі́ць апера́цыю;
How is the new machine perfor ming? Як працуе новая машына?
2. theatre, mus. выко́нваць;
She performed (her part) very well. Яна сыграла (сваю ролю) вельмі добра.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
allergic
[əˈlɜ:rdʒɪk]
adj.
1) алергі́чны
an allergic reaction — алергі́чная рэа́кцыя
to be allergic to — мець але́ргію да чаго́
2) Sl. які́ мо́цна ня лю́біць
to be allergic to work — ня любі́ць працава́ць, быць гультаём
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
objection
[əbˈdʒekʃən]
n.
1) пярэ́чаньне n.; за́кід -у m., засьцяро́га f.
to raise an objection — вы́казаць засьцяро́гу, зрабі́ць за́кід, запярэ́чыць
2) пратэ́ст -у m.; неахво́та f.; супраціўле́ньне
strong objection to working — вялі́кая неахво́та працава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пача́ць
1. ánfangen* vt, begínnen* vt; éinleiten vt; stárten vt;
пача́ць працава́ць ánfangen* zu árbeiten;
пача́ць усё спача́тку álles von vorn ánfangen*;
пача́ць здалёк weit áusholen;
2. (пачак цыгарэт і г. д.) ánbrechen* vt, ánreißen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Жу́хаць 1 ’рэзка кідаць’ (Юрч., Нар. вытв. сл.). Рус. перм. жу́хнуть ’моцна ўдарыць’, укр. жухну́ти ’моцна кінуць’ (Жэлях.), чэш. žuchati ’выдаваць глухі гук’, славац. žuchnút ’упасці, бухнуць’. Махэк₂ (731) тлумачыць як утварэнне з ‑s‑ дляабазначэння інтэнсіва ад гукапераймальнага žu‑ (гл. жук). Пераход ад гуку да штуршка не выключаны, хаця і не вельмі пэўны. Параўн. яшчэ жах (у знач. ’удар’), шугаць.
*Жуха́ць 2, жуха́ты ’мыць, праць, церці’ (Клім.). Рус. бранск. жу́хаться ’цяжка і многа працаваць’. Відаць, адлюстроўвае корань *geu‑ са знач. ’згінаць’ (Покарны, 1, 393–398). ‑х‑ мае экспрэсіўны характар. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пераго́раць ’перагараваць’ (лях., Сл. ПЗБ), ’агораць, справіцца з чым-небудзь’ (Нар. Гом.) трэба разглядаць разам з аго́раць ’што-небудзь зрабіць, набыць з цяжкасцю’, горны ’гаротны, сумны’ (БРС), якія да прасл. *gorati: серб.-харв. пре́гор ’перажыванне, гора, смутак, журба’, ’забыццё журбы’; чэш. horati ’гарэць’, ст.-польск. gorać ’палаць, палымнець’, польск. gora ’агонь на пашы, які распальваюць пастухі’, рус. гора́ть ’знішчацца агнём’. Форма *gorati — даволі старая ступень вакалізму кораня побач з *gorěti і *‑garati, параўн. літ. garúoti ’выпарвацца; моцна жадаць’ побач з літ. gorúoti ’моцна жадаць; працаваць да поту’ (Трубачоў, Эт. сл., 7, 31).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
posłuszeństwo
posłuszeństw|o
н. паслушэнства, паслухмянасць;
nogi odmawiają mi ~a — ногі мяне не слухаюцца;
silnik odmówił ~a — матор заглух; рухавік перастаў працаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
state4 [steɪt] v.
1. заяўля́ць, фармулява́ць;
state one’s views выка́зваць свой по́гляд;
state an account дава́ць справазда́чу
2. канстатава́ць, сцвярджа́ць
3. дакла́дна вызнача́ць; устана́ўліваць;
at stated intervals праз вы́значаныя праме́жкі ча́су;
work at hours stated працава́ць у прызна́чаны час;
a stated salary цвёрды акла́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
за́стаўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑ставак; ж.
Шчыт для затрымання вады, якая падае на кола вадзянога млына. Старое кола і застаўка, што пазелянелі ад часу і многа прапусцілі вады за свой век, стракацяць пасля рамонту новымі дошкамі. С. Александровіч.
•••
На ўсе застаўкі — на ўсю моц, з усёй сілы (хваліць, працаваць і пад.).
заста́ўка, ‑і, ДМ ‑ста́ўцы; Р мн. ‑ста́вак; ж.
Малюнак, звычайна на ўсю шырыню старонкі, перад пачаткам тэксту главы або разднела кнігі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агрэга́т, ‑а і ‑у, М ‑гаце, м.
1. ‑а. Канструктыўнае спалучэнне ў адно цэлае некалькіх машын, апаратаў для эфектыўнай сумеснай работы. Новы матор паставілі, перагрэвы зніклі, агрэгат мог працаваць хоць і цэлыя суткі без перапынку. Кулакоўскі. // Складаная частка машыны, апарата, якая ўяўляецца як адзінае цэлае, напрыклад, рухавік аўтамабіля, каробка перадач.
2. ‑у. Сукупнасць мінералаў, якія складаюць горную пароду. Кожная калаідальная частачка прадстаўляе сабой агрэгат з сукупнасці многіх малекул. Гаркуша. // Усякае рэчыва, утворанае механічным спалучэннем аднародных або разнародных частак.
[Ад лац. aggregatus — сабраны, злучаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)