затрудне́ние ср. (трудность) ця́жкасць, -ці ж.; (препятствие) перашко́да, -ды ж.; (помеха) замі́нка, -кі ж.; (задержка) затры́мка, -кі ж.;
затрудне́ние дыха́ния ця́жкасць дыха́ння;
◊
быть в затрудне́нии быць у ця́жкім стано́вішчы;
встре́тить затрудне́ния сустрэ́ць ця́жкасці;
вы́йти из затрудне́ния вы́йсці з ця́жкага стано́вішча;
поста́вить в затрудне́ние паста́віць у ця́жкае стано́вішча;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
коле́но в разн. знач. кале́на, -на ср.;
коле́но реки́ кале́на ракі́;
коле́но трубы́ кале́на трубы́;
сиде́ть у кого́-л. на коле́нях сядзе́ць у каго́-не́будзь на кале́нях;
◊
поста́вить на коле́ни паста́віць на кале́ні;
и мо́ре по коле́но і мо́ра па кале́на;
воробью́ по коле́но вераб’ю́ па кале́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
уста́віць (змясціць унутр, у сярэдзіну чаго-н паставіць) éinsetzen vt; éinstecken vt;
уста́віць во́кны Fénster éinsetzen;
уста́віць шы́бу éine Schéibe éinsetzen;
уста́віць карці́ну ў ра́му ein Bild ráhmen;
уста́віць зу́бы Zähne éinsetzen;
уста́віць сло́ўца ein Wort (in die Unterháltung) éinflechten [éinfließen] lássen*;
◊ уста́віць каму-н мазгі́ j-m den Kopf zuréchtrücken [wáschen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кон м
1. Spíelfeldlini¦e f -, -n; der von der Spíelfeldlini¦e umschlóssene Raum;
2. Réihe áufgestellter Spíelstéine [Knüttel];
3. Platz, wo der Éinsatz (beim Hasárdspiel) liegt;
4. (партыя гульні) Spiel n -(e)s, -e;
5. міфал, філас Los n -es;
◊ паста́віць на кон séinen Éinsatz éinbringen*; (падставіць рызыцы) etw. riskíeren; etw. gefährden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Strumpf
m -es, Strümpfe панчо́ха
j-n auf den ~ bríngen* — паста́віць [падня́ць] каго́-н. на но́гі
sich auf die Strümpfe máchen — разм. уцяка́ць, дава́ць лататы́
sein Geld in den ~ stécken — хава́ць свае́ гро́шы ў панчо́се
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
síchern
vt
1) забяспе́чваць, гарантава́ць
vor Verlúst ~ — гарантава́ць ад стра́таў
2) (gegen A, vor D) ахо́ўваць (ад чаго-н., каго-н.)
das Gewéhr láden und ~ — зарадзі́ць ружжо́ і паста́віць на засцерага́льнік
3) ахо́ўваць (мяжу)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вы́лучыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.
1. Адабраўшы, адасобіць ад агульнай масы; выдзеліць. Вылучыць кваліфікаваных рабочых у асобную брыгаду. □ На ахову параненых вылучылі невялічкую групу. Брыль. Цяпер трэба было вылучыць з усяго ўбачанага і пачутага галоўнае і перадаць яго таварышу Ігнату. Мікуліч. // Адзначыць якім‑н. чынам. Яго вылучылі як лепшага вучня. Вылучыць твор на атрыманне прэміі.
2. Прапанаваць, выставіць для абмеркавання, паставіць на больш адказную работу. Вылучыць кандыдатаў у дэпутаты. Вылучыць на партыйную работу.
3. Аддаць каму‑н. на карыстанне. На будаўніцтва вылучылі сродкі і тэхніку.
4. Выбраць, падабраць, знайсці. Вылучыўшы зручную хвіліну, Андрэй падзякаваў, папрасіў прабачэння і выйшаў з-за стала. Колас.
5. Выпусціць, выдзеліць. Вылучыць пах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падрэ́заць, ‑рэжу, ‑рэжаш, ‑рэжа; зак., каго-што.
1. Зрэзваючы, крыху пакараціць, зрабіць раўнейшым. — Вось тут трэба крышку падрэзаць, а ўнізе распусціць, — казала Ганна Лявонаўна, паказваючы на паясніцу [сукенкі]. Корбан.
2. Разрэзаць знізу, з бакоў, не да канца. Выбралі [людзі] тоўстую разгалістую ліпу. Падрэзалі з аднаго боку, перайшлі на другі. Паўлаў.
3. перан. Разм. Пазбавіць сіл, здароўя і пад. Хвароба адрэзала яго.
4. перан. Разм. Сказаць трапнае з’едлівае слова, паставіць каго‑н. у смешнае становішча. Падрэзаць дакладчыка.
5. і чаго. Разм. Нарэзаць дадаткова, яшчэ трохі. Падрэзаць хлеба. Падрэзаць каўбасы.
6. Спец. Зрабіць падрэзку (у 2 знач.).
•••
Падрэзаць крылле (крылы) каму — тое, што і абрэзаць крылле (крылы) каму (гл. абрэзаць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсячы́ і падсе́кчы, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце; пр. падсек, ‑секла; заг. падсячы; зак., каго-што.
1. Надсячы знізу. Падсекчы пласт вугалю. Падсячы камель сасны. □ [Язэп] падсек дзве.. [бярозы]. Зрабіў лубкі, і першыя кроплі бярозавіку скаціліся па іх у прынесеную пасудзіну. Асіпенка.
2. і чаго. Разм. Насячы дадаткова, яшчэ трохі. Падсячы дроў.
3. перан. Разм. Падарваць асновы чаго‑н., прывесці ў заняпад што‑н. Падсекчы прыбыткі гаспадаркі. □ — Падсякуць, брат, заработкі мне, — казаў.. [Шкель]. Колас. // Рэзкай заўвагай збянтэжыць, паставіць у цяжкае становішча. Падсекчы дакладчыка раптоўным пытаннем.
4. Тузануць вудзільнам лёску ў той момант, калі рыба бярэцца за кручок. Паплавок зноў тузануўся і знік пад вадою. Мішка падсек, і хутка ладная краснапёрка затрапятала ў руках. Кандрусевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгле́дзець, ‑гледжу, ‑гледзіш, ‑гладзіць і прыглядзе́ць, ‑гляджу, ‑глядзіш, ‑глядзіць; зак.
1. за кім-чым, каго-што і без дап. Паклапаціцца аб кім‑, чым‑н., стварыць добры догляд, дагледзець. Прыглядзець за дзецьмі. □ [Брыгадзір:] — Возьмеш трох дзяўчат, Хадося. Сама на поле не ходзіш, дык хоць за людзьмі прыгледзь. Навуменка. [Аўдоцця:] — Збіраюся паехаць у Ленінград, дык табе прыйдзецца некалькі дзён у мяне пагаспадарыць. Прыгледзіш тут. Гаўрылкін. — От вазьміце хаця звычайную грушку-дзічку. Калючая яна, нягеглая. А вазьмі яе ды прыгледзь, ды абкапай, ды прышчэпку зрабі, глядзі і выйдзе такая бэра слуцкая, што толькі людзям [надзіва]. Лынькоў.
2. каго-што. Спадабаўшы, выбраць; нагледзець. Сядзібу нашу прыгледзеў сусед недалёкі, на ёй паставіць меціўся хату для зяця. Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)