аб, пра, адносна, наконт, да, над, па □ на тэму

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

celebrować

незак.

1. асабліва ўрачыста выконваць царкоўны абрад; адпраўляць урачыстае набажэнства;

2. перан. урачыста рабіць што; чараваць над чым;

celebrować śniadanie — урачыста рабіць сняданак; чараваць над сняданкам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

надгарта́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над гартанню.

•••

Надгартанны храсток гл. храсток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшэ́фнік, ‑а, м.

Разм. Асоба або ўстанова, над якой узята шэфства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пама́заннік, ‑а, м.

Манарх, над якім учынілі абрад памазання на царства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасо́ль, ‑я, м.

Спец. Самалёт-манаплан з крылом, устаноўленым над корпусам.

[Фр. parasol, ад лац. paro — адбіваю і sol — сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марко́тны

1. печа́льный, гру́стный; уны́лый;

ён глядзі́ць на ўсіх ~нымі вачы́ма — он смо́трит на всех печа́льными (гру́стными) глаза́ми;

старо́га му́чылі ~ныя ду́мкі — старика́ му́чили печа́льные (уны́лые) мы́сли;

над ле́сам стаі́ць м. шум — над ле́сом стои́т печа́льный шум;

2. фольк. кручи́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́рты

1. прил. упо́рный, насто́йчивый;

у. хара́ктар — упо́рный (насто́йчивый) хара́ктер;

~тая пра́ца над сабо́й — упо́рная (насто́йчивая) рабо́та над собо́й;

2. прил. упря́мый, стропти́вый;

у. чалаве́к — упря́мый (стропти́вый) челове́к;

3. в знач. сущ. упря́мец, стропти́вец;

◊ фа́кты — ~тая рэч — фа́кты — упря́мая вещь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супермэ́н

(англ. superman, ад лац. super = над + англ. man = чалавек)

1) іран. чалавек, упэўнены ў сваёй перавазе над іншымі;

2) герой дэтэктываў, коміксаў, кінабаевікоў, надзелены нязвыклымі якасцямі, якія робяць яго непераможным, абаяльным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панава́ць

1. (мець уладу) hérrschen vi (над кім-н. чым-н. über A);

2. (узвышацца над чым-н.) dominíeren vi, vt, überrágen vt; vórherrschen vi; vórwiegen* vi, die Óberhand háben (пераважаць);

3. разм. (жыць у раскошы) ein müßiges Lében führen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)