wállen

I

vi кіпе́ць, бульката́ць, струме́ніць; хвалява́цца (пра мора, тс. пачуцці)

II

vi (s) паэт. вандрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ро́кат м Tósen n -s (выццё буры); Getöse n -s (шум, гул); Bráusen n -s (мора); Súrren n -s (самалёта)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

incursion

[ɪnˈkɜ:rʒən]

n.

1) рапто́ўны напа́д, уварва́ньне n., налёт -у m.

2) Geol. на́ступ -у m. (мо́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

infest

[ɪnˈfest]

v.t.

напада́ць вялі́кай ко́лькасьцяй, навадня́ць, кішэ́ць

The waters were infested by sharks — Мо́ра кішэ́ла аку́ламі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Войска, высаджанае (з карабля, верталётаў, самалётаў) на тэрыторыю праціўніка для баявых дзеянняў. Паветраны дэсант. Марскі дэсант. Высадзіць дэсант.

2. Высадка войск на тэрыторыю праціўніка. Падрыхтавацца да дэсанту. □ Занялі абарону на беразе мора — на выпадак дэсанту. Бачыла.

[Фр. descente.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іржаны́ і ржаны́, ‑ая, ‑ое.

Жытні, аржаны. Пахла прэллю са страхі, токам, свежай, нядаўна памалочанай іржаной саломай. Мележ. Над спелым іржаным полем, хаваючы сонца і блакіт неба, павольна паўзла густая хмара. Мыслівец. Люблю я прыволле Шырокіх палёў, Зялёнае мора Ржаных каласоў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тайфу́н, ‑у, м.

Трапічны цыклон, ураган вялікай разбуральнай сілы. Дах змацоўваюць ад тайфунаў з мора пакладзеныя на яго бярвенні. Караткевіч. Не ў страх нам пагрозаў замахі, Не ў страх інтэрвенцкія шхуны, Ні стуль, дзе гадуюць манархаў, Ні стуль, дзе бушуюць тайфуны. Купала.

[Ад кіт. тай фын — вялікі вецер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрытарыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пэўнай зямельнай прасторы, да тэрыторыі, звязаны з ёй. Тэрытарыяльныя межы. Тэрытарыяльная цэласнасць. // Звязаны з дадзенай, пэўнай тэрыторыяй, мясцовы. Тэрытарыяльныя дыялекты. Тэрытарыяльная партыйная арганізацыя.

•••

Тэрытарыяльныя воды — частка мора ці акіяна, на якую распаўсюджваецца суверэнітэт прыбярэжнай дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каці́ць несов., в разн. знач. кати́ть;

к. шар — кати́ть шар;

к. та́чку — кати́ть та́чку;

мо́ра ко́ціць хва́лі — мо́ре ка́тит во́лны;

к. на веласіпе́дзе — кати́ть на велосипе́де

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узро́вень, -ро́ўню м., прям., перен. у́ровень;

на ўзро́ўні мо́ра — на у́ровне мо́ря;

высо́кі ідэ́йны ўзро́вень — высо́кий иде́йный у́ровень;

◊ на ўзро́ўні (быць, знахо́дзіцца) — на у́ровне (быть, находи́ться)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)