змяшчацца дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
гл. змясціцца.
-
Знаходзіцца ў якім-н. месцы, памяшканні.
- Сталовая змяшчаецца на першым паверсе будынка.
-
Уваходзіць у склад чаго-н.
- У кнізе змяшчаецца шэраг карысных звестак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пратэктарат назоўнік | мужчынскі род
-
Форма залежнасці, пры якой слабейшая краіна, фармальна захоўваючы свой дзяржаўны лад, фактычна падпарадкавана
мацнейшай імперыялістычнай дзяржаве.
-
Краіна, што знаходзіцца ў такой залежнасці.
- На тэрыторыі пратэктарата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
стан5 назоўнік | мужчынскі род
-
Становішча, у якім хго-н. знаходзіцца.
- С. адукацыі.
- С. рэчаў.
- С. здароўя (фізічнае самаадчуванне).
-
Від, характар размяшчэння, узаемадзеяння і руху часцінак рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
стрыечны (стрэчны) прыметнік
Які знаходзіцца не ў прамым сваяцтве, а ў сваяціве па дзеду ці бабцы з дзецьмі іх сыноў або дочак; дваюрадны.
- Стрыечная сястра (дачка цёткі ці дзядзькі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
pozostawać
pozosta|wać
незак.
1. заставацца;
~je mi tylko ... — мне застаецца толькі...;
2. заставацца; захоўвацца;
3. знаходзіцца; быць;
~wać w stanie wojny — знаходзіцца ў стане вайны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Quarantene
[karã:'tεnə]
f -, -n каранці́н
in ~ líegen* — знахо́дзіцца [быць] пад каранці́нам
~ hálten* — захо́ўваць каранці́н
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pantóffelheld
m -en, -en разм. муж, які́ знахо́дзіцца пад пято́й у жо́нкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zwíschensatz
m -es, -sätze грам. дада́ны сказ, які́ знахо́дзіцца ўнутры́ гало́ўнага ска́за
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
outdoor [ˈaʊtdɔ:] adj. во́нкавы, знадво́рны; які́ знаходзіцца па-за до́мам, на во́льным паве́тры;
outdoor clothing ве́рхняе адзе́нне; во́пратка;
outdoor games гу́льні на во́льным паве́тры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
strife [straɪf] n. fml or lit. канфлі́кт; спрэ́чка, сва́рка; разла́д; пярэ́чанне;
be at strife знахо́дзіцца ў ста́не канфлі́кту;
make strife выкліка́ць спрэ́чкі, се́яць нязго́ду
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)