змяшчацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. гл. змясціцца.

  2. Знаходзіцца ў якім-н. месцы, памяшканні.

    • Сталовая змяшчаецца на першым паверсе будынка.
  3. Уваходзіць у склад чаго-н.

    • У кнізе змяшчаецца шэраг карысных звестак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пратэктарат назоўнік | мужчынскі род

  1. Форма залежнасці, пры якой слабейшая краіна, фармальна захоўваючы свой дзяржаўны лад, фактычна падпарадкавана мацнейшай імперыялістычнай дзяржаве.

  2. Краіна, што знаходзіцца ў такой залежнасці.

    • На тэрыторыі пратэктарата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

стан5 назоўнік | мужчынскі род

  1. Становішча, у якім хго-н. знаходзіцца.

    • С. адукацыі.
    • С. рэчаў.
    • С. здароўя (фізічнае самаадчуванне).
  2. Від, характар размяшчэння, узаемадзеяння і руху часцінак рэчыва.

    • Аморфны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

стрыечны (стрэчны) прыметнік

Які знаходзіцца не ў прамым сваяцтве, а ў сваяціве па дзеду ці бабцы з дзецьмі іх сыноў або дочак; дваюрадны.

  • Стрыечная сястра (дачка цёткі ці дзядзькі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

pozostawać

pozosta|wać

незак.

1. заставацца;

~je mi tylko ... — мне застаецца толькі...;

2. заставацца; захоўвацца;

3. знаходзіцца; быць;

~wać w stanie wojny — знаходзіцца ў стане вайны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Quarantene

[karã:'tεnə]

f -, -n каранці́н

in ~ líegen*знахо́дзіцца [быць] пад каранці́нам

~ hálten* — захо́ўваць каранці́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pantóffelheld

m -en, -en разм. муж, які́ знахо́дзіцца пад пято́й у жо́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zwíschensatz

m -es, -sätze грам. дада́ны сказ, які́ знахо́дзіцца ўнутры́ гало́ўнага ска́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

outdoor [ˈaʊtdɔ:] adj. во́нкавы, знадво́рны; які́ знаходзіцца па-за до́мам, на во́льным паве́тры;

outdoor clothing ве́рхняе адзе́нне; во́пратка;

outdoor games гу́льні на во́льным паве́тры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strife [straɪf] n. fml or lit. канфлі́кт; спрэ́чка, сва́рка; разла́д; пярэ́чанне;

be at strife знахо́дзіцца ў ста́не канфлі́кту;

make strife выкліка́ць спрэ́чкі, се́яць нязго́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)