узро́вень, -ро́ўню м., прям., перен. у́ровень;

на ўзро́ўні мо́ра — на у́ровне мо́ря;

высо́кі ідэ́йны ўзро́вень — высо́кий иде́йный у́ровень;

◊ на ўзро́ўні (быць, знахо́дзіцца) — на у́ровне (быть, находи́ться)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

pantoflarz

м. разм. жарт. муж, які знаходзіцца пад пятой у жонкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вадкі, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы. Вадкі метал. Вадкі кісларод. Вадкае паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрма, ‑ы, ж.

Злучальнатканкавая частка скуры ў пазваночных жывёл і ў чалавека, якая знаходзіцца пад эпідэрмісам.

[Грэч. derma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заводакіраўніцтва, ‑а, н.

Адміністрацыйны орган на заводзе, які кіруе ўсёй вытворчасцю. // Памяшканне, дзе знаходзіцца гэты орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клейкавіна, ‑ы, ж.

Клейкае бялковае рэчыва, якое знаходзіцца ў зерні злакаў і не раствараецца ў вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левабаковы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да левага боку; які знаходзіцца на левым баку. Левабаковае скрыўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мускатнік, ‑а, м.

Вечназялёнае трапічнае дрэва з мясістымі жоўтымі пладамі, у якіх знаходзіцца насенне — мускатны арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надчарэўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў верхняй частцы або над верхняй часткай жывата. Надчарэўная артэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарукаўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на рукаве, прымацоўваецца да рукава з якой‑н. мэтай. Нарукаўны знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)