dzielnica

ж.

1. раён; мікрараён; квартал;

2. вобласць; рэгіён;

3. гіст. удзел (удзельнае княства)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спажыва́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер ад спажываць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Такі, які толькі спажывае сельскагаспадарчыя прадукты, але не робіць іх, або робіць у недастатковай колькасці (пра раён, вобласць і інш.).

3. Дзеепрысл. незак. ад спажываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгіяна́рны

(ад лац. regio, -onis = вобласць)

мед. мясцовы (напр. р-ая анестэзія, р. кровазварот).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Заходняя камуна, гл. Заходняя вобласць

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

а́рктыка

(гр. arktikos = паўночны)

паўночная палярная вобласць зямнога шара (параўн. Антарктыка).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

перысто́м

(ад перы- + гр. stoma = рот)

вобласць вакол рота ў марскіх вожыкаў, пазбаўленая вапняковага панцыра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сатра́пія

(гр. sartrapeia, ад перс. sitrab = сатрап)

вобласць, правінцыя ў Стараж. Іране, якой кіраваў сатрап.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ю́го-Осети́нская автоно́мная о́бласть ист. Паўднёва-Асеці́нская аўтано́мная во́бласць; см. Ю́жная Осе́тия.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палеа́рктыка

(ад палеа- + гр. arktikos = паўночны)

зоагеаграфічная адзінка раянавання сушы ў рангу падцарства (вобласці); палеарктычная вобласць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сатра́п ’правіцель у старажытнай Персіі’ (ТСБМ). Відаць, запазычанне з рус. сатра́п ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 74). Рус. праз грэч. σατράπης са ст.-пярс. xs̆adrapavan ’даглядальнік страны’ (ССРЛЯ, 13, 202), якое ад xs̆ara ’вобласць, правінцыя’ і pa(y)‑ ’кіраваць’ (Вальдэ-Гофман, 2, 482). Ст.-бел. сатрапъ ’правіцель у старажытнай Персіі’, паводле Булыкі, Лекс. запазыч., 28, праз грэчаскую мову са ст.-пярс. sitrab.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)