Verbum

малю́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Карціна, ілюстрацыя (звычайна фарбамі).

Кніжка з малюнкамі.

2. перан. Тое, што можна ўявіць у канкрэтных вобразах.

Малюнкі роднага краю.

3. У літаратуры: апісанне жыццёвых з’яў.

Апавяданне дае яркі м. жыцця дарэвалюцыйнай вёскі.

|| прым. малю́нкавы, -ая, -ае.

малю́сенькі, -ая, -ае.

Вельмі маленькі.

М. вожык.

малю́ск, -а, мн. -і, -аў, м.

Беспазваночная жывёліна, мяккае цела якой пакрыта ракавінай.

Марскія малюскі.

|| прым. малю́скавы, -ая, -ае.

малява́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для размалёўвання (спец.).

М. трафарэт.

2. Прызначаны для малявання.

М. альбом.

малява́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Мастак, які валодае майстэрствам малюнка (у 1 знач.).

малява́ны, -ая, -ае.

1. Створаны фарбамі.

2. Пафарбаваны.

Маляваныя дзверы.

малява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., каго-што.

1. Адлюстроўваць фарбамі.

М. карціну.

2. Пакрываць фарбай.

М. паркан.

3. перан. Расказваць пра што-н., апісваць што-н.

М. сялянскі быт.

|| зак. намалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны.

|| наз. малява́нне, -я, н.

Урок малявання.

маля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рабочы, які фарбуе будынкі, памяшканні, парканы і пад.

|| прым. маля́рскі, -ая, -ае.

маля́рны, -ая, -ае.

Звязаны з работай маляра.

Малярныя работы.

маля́рык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на малярыю.