паўнагу́чны, -ая, -ае.

Які мае дастатковую паўнату гучання.

П. голас.

|| наз. паўнагу́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)