Паклада́ць ’кастрыраваць, лягчаць (пра жывёл)’ (ТСБМ, Гарэц., Шат., Юрч., Янк. 1, Др.-Падб.). Гл. выкласці, вылажыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

На́хаць ’нахабніца (пра свінню)’ (салігор., Нар. словатв.). Няясна; параўн. салігор. хасціна ’пражэрлівая скаціна’ (гл.); *на + хасць?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крышэ́ць ’запякацца (пра кроў)’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. kreseti ’тс’ (там жа, 2, 547). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куга́каць ’крычаць (пра саву)’ (Сцяшк., Янк. БП, ТС). Гукапераймальнае. Параўн. куга1 (гл.) і гукаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лып!пра лыпанне (мсцісл., Нар. лекс.), як і польск. łyp!, з’яўляецца аддзеяслоўным утварэннем. Да лыпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Люга́вы, люга́вый ’добры, хвацкі (пра танец)’ (клім., Мат. Маг.), смал. люга́вый ’ласкавы, мілы, ветлівы, ліслівы’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ляпля́ва, лепля́во ’марудна, павольна’, лепляву ’марудны (пра работу)’ (ТС). Балтызм. Параўн. літ. at‑lė̃plinti ’няўклюдна адыходзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маргазіць (безас.) ’імжэць’ (в.-дзв., Анім.). Балтызм. Параўн. лат. mārga ’тс’, mirdzinât ’ісці (пра ціхі дождж)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Мары́кацца, моры́кацца ’марцаваць (пра катоў)’ (ТС). Да бару́кацца (гл.). Пачатковае б‑ > м‑ пад уплывам марац, марцава́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плы́тна ’павольна (пра плынь ракі)’ (маст., Сцяшк. МГ). Да плыткі (гл.). Суф. ‑на, як у павольна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)